[SPEAK PART :: KENTA]
"รู้ตัวหรือเปล่าว่าเมื่อกี้โคตรหล่อเลยอะ"
ผมเดินตามหลังคนตัวเล็กที่เดินนำหน้าไปก่อนพร้อมกับหันมาส่งยิ้มเเล้วชูนิ้วโป้งชมผมยกใหญ่ ความจริงผมก็ไม่ได้อยากจะตอกหน้าใครไปเเบบนั้นหรอกนะครับ มันดูไม่เเมนเเต่มันเป็นเพราะว่าเธอพูดถึงอั่งเปาในทางที่ไม่ดีอย่างนั้น ผมก็อดไม่ได้เหมือนกันที่จะปกป้องคนที่ผมรัก
เพราะเเบบนี้ผมถึงเลือกที่จะพูดมันออกไป
"พี่หล่ออยู่เเล้วครับ"
"เเหวะ.. เเต่ก็ขอบคุณนะครับที่ช่วย"
"พี่ไม่ได้ช่วยอะไรเราเลยนะ พี่ปกป้องเราต่างหาก"
"ขอบคุณนะครับ.."
ผมอึ้งกับการกระทำของคนตรงหน้าไม่น้อยที่จู่ๆ ก็กลับหลังหันวิ่งเข้ามากอดผมเฉย เเถมยังกอดเเน่นมากอีกด้วย ผมไม่รู้ว่าอั่งเปาจะสัมผัสความรักที่ผมมอบให้หรือเปล่า เเต่ผมให้เขาไปหมดทั้งใจเเล้วจริงๆ
เมื่อก่อนมันอาจจะสนุกที่ได้เที่ยวเตร่ หม้อสาวบ้าง
เเต่ตอนนี้ผมว่าผมอยาก ..หยุด
"พี่จะปกป้องเราทุกทางนั่นเเหละ.."ผมพูด
