“จื่อเถา...!” จางฉวนโล่งอกที่พวกนางมาสักที เขารับมือกับคนดื้อพวกนี้ไม่ไหวจริง ๆ เขาถอนหายใจด้วยความกลัดกลุ้ม แต่ก็เอาเถอะอาเถามาแล้วคงไม่มีอันใดอีก
แม้เขาจะเก่งงานครัว แต่เขาก็ไม่เก่งรับมือกับสถานการณ์ที่ไม่ได้คาดคิดมาก่อน แต่หากเป็นจื่อเถาเขาเชื่อมั่นว่านางต้องทำได้
“อ้อ...เจ้าหนู เจ้าใช่หรือไม่ที่จ้างเขา คนแบบนี้เจ้าไล่ออกไปเถอะ ลูกค้าอยากกินก็ไม่ทำอาหารให้ ทั้งยังขับไล่ข้าเสียอีก ข้าคือลูกค้านะ เขาทำเช่นนี้ไม่ให้เกียรติ” เซิ่งฉู่มู่พลิกลิ้นเพียงเล็กน้อยก็ทำให้เจ้าหนูน้อยที่ไม่ใจเจ้าพ่อครัวหนุ่มน้อยนี้แล้ว แต่เมื่อเขาโดนไล่ออกเมื่อนั้นเขาจะจ้างในราคาต่ำได้ เขานี่มันฉลาดเสียจริง
“อื้ม...สมควรไล่ออก” จื่อเถาครุ่นคิดทั้งยักคิ้วให้กับพี่ชายไป๋อวิ๋นของนาง
“ใช่หรือไม่ เห็นด้วยกับข้าใช่ไหมล่ะ เจ้ารีบหาพ่อครัวคนใหม่เลยดีกว่า คนนี้ไล่ออกไป”
จางฉวนเจ็บใจเจ้าคุณชายเลวผู้นี้ คิดใส่ร้ายเขาไ
