“เจ้า!” จื่อเถาอยากจะบ้าตาย เมื่อเผิงเหยียนมาไม่ให้สุ่มให้เสียง จนนางที่กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ ตกใจจนทำเครื่องปรุงที่จะห่อในผ้าขาวบางร่วงลงพื้น
“เจ้ากำลังทำอันใดอยู่รึ” เขาถามทั้งขมวดคิ้วเมื่อเห็นนางมองมาด้วยความกรุ่นโกรธ ทำให้เขายิ่งไม่เข้าใจ วันนี้เขาเรียนหนังอยากมาพบหน้านางให้หายเหนื่อยเสียหน่อย
“ข้าก็กำลังตวงส่วนผสมลับอยู่นะสิ” นางยืมเครื่องชั่งจากบ้านของผู้ใหญ่ ที่มีเครื่องชั่งตกทอดมาตั้งแต่บรรพบุรุษ นางลองถ่วงน้ำหนักแล้วเห็นว่ามันค่อนข้างเที่ยงตรง จึงนำมาช่างเครื่องตุ๋น เครื่องต้ม และเครื่องหมักอาหารในร้านของนาง แต่ทำไปได้ยังไม่เท่าไหร่เจ้าเผิงเหยียนนี่ก็มาก่อกวนนางเสียก่อน
นางก้มหน้าก้มตากวาดสมุนไพรที่ร่วงตกพื้นทิ้งไป เพราะเดี๋ยวจะมีเชื้อโรค ดีที่นางซื้อมาเยอะยังเหลืออีกมาก หากเป็นช่วงที่นางใกล้หมดรับรองว่าไม่ใช่แค่ขึงตาใส่เขาแล้ว อย่างน้อยต้องอาละวาดให้หายโมโห
“ข้ามารบกวนเจ้าหร
