[ ช็อปเปอร์ :: PART ]
อดทนไว้ไอ้เปอร์! ข่มใจมึงไว้สิวะ!
"เลโก้หนูจะเล่นมันอีกนานมั๊ย..พี่จะไม่ไหวเเล้วนะ"
ผมพูดเสียงดุคนตัวเล็กที่มือไม้อยู่ไม่เป็นสุก ความทุกข์ที่ผมเคยเจอมาในชีวิตไม่เท่าการมีเมียเเล้วทำอะไรไม่ได้เลยเนี่ย ไอ้เปอร์ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะโว้ยที่จะไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย!
เเข็งจนปวดหนึบไปหมดเเล้วเนี่ย!
"พี่เปอร์..เเต่เลโก้อยากไปเรียน..ให้ไปไม่ได้เหรอฮะ.."
"ไม่ได้ถ้าลูกพี่เป็นอะไรขึ้นมาทำยังไง..หนูอย่าดื้อเรื่องนี้ได้ไหม..เเล้วหนูอยากได้อะไรพี่จะตามใจทุกอย่าง"
"จริงเหรอฮะ..พูดเเล้วนะ"
"จริงสิครับ"
"เลโก้อยากไปบ้านพักตากอากาศของพ่อกับเเม่ฮะ.."
ทันทีที่เลโก้พูดจบประโยคทำเอาผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ หายใจหายคอเเทบจะไม่ออกเลย ก็พ่อของไอ้ตัวเล็กนี่โหดจะตายตอนรู้ว่าผมคบกันท่านเล่นเอาปืนไล่ยิง
ไอ้เปอร์เกือบหัวใจวายตาย ถ้าวันนั้นผมตายคงไม่มีเจ้าตัวเล็กวันนี้หรอกบอกเลย =_=
"
