น้ำตาไหลลงมาอาบสองแก้ม ตอนแรกคิดว่าท่านโทรมาเพราะเป็นห่วง สุดท้ายท่านก็แค่โทรมาด่าเรื่องที่เธอมาอยู่กับผู้ชาย
(ถ้าฉันไม่รักแก ที่ผ่านมาฉันจะส่งเสียให้แกเรียนทำไม ฉันจะเลี้ยงแกมาตั้งแต่แม่แกตายไปทำไม ที่ฉันด่าก็เพราะอยากให้แกได้ดี ฉันเข้มงวดก็เพราะอยากให้แกสบายในภายภาคหน้า แต่กลับทำให้แกคิดว่าฉันไม่รัก แกเป็นลูกคนเดียวของฉันนะใยไหม)
เสียงทุ้มของท่านสั่นเครือจนเธอจับความรู้สึกได้ น้ำเสียงที่อ่อนลงทำให้ใยไหมรู้สึกผิดขึ้นมาทันที เธอกำลังให้พ่อร้องไห้เพราะความดื้อรั้นของตัวเอง
"พ่อ"
(ถ้าไม่อยากกลับมาอยู่บ้าน ฉันก็จะเช่าคอนโดให้แก เป็นผู้หญิงไม่ควรไปเร่ร่อนอยู่แบบนั้น คนอื่นเขาจะมองไม่ดี)
"หมายความว่าไงคะ"
เธอถามย้ำอีกครั้ง เพราะดูไม่เข้าใจ ก่อนหน้าท่านยังต่อว่าเรื่องที่เธอมาอยู่กับโซล ทำให้ตอนนี้เธอปรับอารมณ์ไม่ทัน
(หรือแกจะให้ฉันตัดขาดกับแกจริง ๆ อยากเอาแบบนั้นหรือเปล่า)
"ไม่ค่ะ ฮึก ฮ
