แกร๊ก!!!
เสียงเปิดประตูห้องพักผู้ป่วยดังขึ้น ทำให้ทั้งสี่สาวและคนป่วยบนเตียงหันไปมอง ก็พบว่าเป็นคีรินที่เดินเข้ามา แต่ทว่าสีหน้าไม่ได้ยิ้มแย้มเท่าที่ควร
“นึกว่ามึงจะไม่มาแล้ว”กระเช้าผลไม้ที่คีรินถือมาด้วย ถูกส่งไปให้ใยไหมที่เดินมารับไปวางไว้ ก่อนที่เธอจะชวนเพื่อนออกข้างนอกทันที เพราะอยากให้เขาได้มีเวลาส่วนตัวกับเพื่อน
“ต้องมาสิว่ะ เพื่อนกูแพ้ท้องแทนเมียทั้งที อยากจะเก็บภาพไว้หน่อยว่ะ”
“มีไรมึงเล่าให้กูฟังได้นะ”โซลตัดสินใจพูดออกไปทันที แค่มองปราดเดียวเขาก็รู้ว่าเพื่อนไม่ปกติ ถึงมันจะเป็นคนเงียบ ๆ แต่ก็ไม่ได้ขนาดนี้ แค่มันไม่ค่อยเข้าไปในแชทกลุ่ม ทุกคนก็รู้ทันทีว่ามันกำลังมีปัญหา
“กูไม่มี...จะให้เล่าอะไรว่ะ”
“ตอนนี้ไม่อยากเล่าก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าอยากเล่ามึงต้องเล่าให้กูฟังทันทีนะ”
“มึงนี่เสือกเรื่องกูเหมือนไอ้ตะวันเลยนะ”
“มึงยังเคยเป็นที่ปรึกษาเรื่องกูกับใยไหมได้ แล้วทำไมกูจะเป็นให้มึงบ
