“ถึงเราจะไม่ได้รักกันมาก่อน เรามาเริ่มเรียนรู้ที่จะรักกันในตอนนี้มันก็ยังไม่สายหรอก เรื่องของเรามันก็เหมือนเมื่อก่อนที่ถูกคลุมถุงชนกันนั่นแหล่ะ ไม่ได้รักกัน แต่สุดท้ายก็รักกันและอยู่ด้วยกันไปจนแก่จนเฒ่า” ดลธีกล่าวจริงจัง
“ความรักนะคะ มันบังคับกันไม่ได้หรอก” เอริกาตอบด้วยความกังวัล
“มันไม่ต้องบังคับหรอก ตอนนี้มันเกิดขึ้นเอง ผมยังไม่รู้ตัวเลยว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง รู้ตัวอีกทีคุณก็มานั่งอยู่ในหัวใจผมแล้ว” เป็นการสารภาพรักที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัวเลยสักนิด เธอไม่รู้มาก่อนเลยว่าเขารู้สึกเช่นนี้กับเธอ ที่ผ่านมาเธอเข้าใจมาตลอดว่าที่เขาดีกับเธอก็เพราะความรับผิดชอบเท่านั้น
“คุณทำให้ฉันตกใจครั้งที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย” เอริกากล่าวด้วยความเขินอาย เมื่ออยู่ดีๆ เธอก็โดนสารภาพรักอย่างที่เธอไม่เคยรู้มาก่อน
“เรามาเริ่มต้นใช้ชีวิตคู่ด้วยกันจริงๆ สักทีเถอะนะ ถ้าตอนนี้หัวใจคุณยังไม่รู้สึกเหมือนผม
