Jack of spade. 02

1356 คำ
Ep.2 Jack talk. 21.30 น. SD.Condo(คอนโดกราฟ) "กว่าจะมาได้นะมึง!" ไอ้กราฟบ่นผมทันทีที่มันเดินมาเปิดประตูให้ผม "กูบอกแล้วไงว่ากูไม่รีบ" ผมพูดบอกมันไปอย่างกวนตีน แล้วเดินเข้าไปข้างในพร้อมมัน "แล้วนี่ใคร?" ไอ้กราฟถามก่อนจะหยุดเดินแล้วเหล่ตามองผู้หญิงที่มากับผม ที่ผมพาผู้หญิงมาด้วย เพราะว่าวันนี้ไม่ได้ออกไปล่าที่ผับ ผมก็เลยต้องพกมาด้วย หลังจากกินเหล้าเสร็จก็จะได้จัดเลย ไม่ต้องเสียเวลาโทรตามให้หมดอารมณ์ "ชื่อไอริค่ะ" ไอริตอบไอ้กราฟไปพร้อมกับสิ่งยิ้มให้ แต่ไอ้กราฟก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก "แฟน?" แต่มันก็ยังถามผมต่ออย่างสงสัย "ไม่ใช่ แค่คู่นอน" ผมตอบไปไอ้กราฟไปโดยไม่แคร์ผู้หญิงคนที่อยู่ข้างผม ผมไม่จำเป็นต้องแคร์เพราะเราตกลงกันรู้เรื่องแล้ว ว่าเธอสามารถเป็นได้แค่ไหน ซึ่งเธอก็โอเค ไม่ได้มีปัญหาอะไร แล้วอีกอย่างคือผมมีคนที่จะเป็นตัวจริงไว้ในใจแล้วต่างหาก แต่ผมก็ยังไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ "เออๆ เรื่องของมึงเถอะ! ตามสบายเลยนะ เดี๋ยวกูไปเอาเหล้ามาเพิ่ม มึงมาโคตรช้า พวกกูแดกกันไปเกือบหมดขวดละ" พูดจบมันก็แยกเข้าไปในครัว เพื่อไปหยิบเหล้าเพิ่ม ส่วนผมก็โอบไหล่ไอริแล้วเดินตรงไปยังห้องรับแขก พอเดินไปถึงก็เจอไอ้ทัชนั่งกุมขมับอยู่บนพื้น ส่วนพริกแกงก็แหกปากร้องเพลงเสียงดังลั่นห้อง "ทำไมสภาพเป็นงี้วะ?" ผมกับไอรินั่งลงบนโซฟาแล้วถามไอ้ทัชทันที "ก็เมาอ่ะดิ! ถามได้ กูนี่ปวดหัวเลย!" มันตอบผมแล้วนวดหัวตัวเองเบาๆ ที่มันจะปวดหัวผมว่ามันไม่แปลกหรอก เพราะเสียงพริกแกงที่ร้องเพลงอยู่ตอนนี้มันแย่มาก! "~ตั้งแต่เป็นสาวเต็มกายยย หาผู้ชายถูกใจไม่มี~~" แล้วเพลงที่พริกแกงเลือกร้อง ก็แบบ...โคตรน่าปวดหัวจริงๆแหละครับ! ร้องอย่างเดียวไม่พอ มีท่าเต้นมาด้วย แล้วท่าเต้นแต่่ละท่านี่นะ อย่าให้พูดเลยครับ! "ผู้หญิงคนนี้ใครหรอคะแจ็ค? ไอริว่าเธอน่ารักแล้วก็ตลกดีนะคะ" ไอริขยับเอานมมาใกล้ๆกับแขนผม แล้วพูดกับผม ตอแหลครับ ผมรู้ว่าไอริไม่ได้มองว่าพริกแกงน่ารักหรอก ออกจะรำคาญด้วยซ้ำ แค่เธอทำตัวให้ดูเป็นผู้หญิงโลกสวยเวลาอยู่กับผม แต่ผมก็รู้ว่าไอริไม่ได้เป็นผู้หญิงโลกสวยหรอก "เพื่อนของไอ้พวกนี้มัน" แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรนอกจากตอบเธอไป "โว้ยยย! พริกแกงมึงเลิกร้องสักที กูหนวกหู!!" ไอ้ทัชทนไม่ไหวตะโกนบอกพริกแกง "กูจะร้อง! กูอยากร้องเพลง!" พริกแกงหันมาพูดกับไอ้ทัชแล้วหันไปร้องเพลงต่อ "แค่มึงไปดึงปลั๊กไมค์ออก ก็จบละ" ผมพูด บอกให้ไอ้ทัชไปดึงปลั๊กไมค์ที่พริกแกงใช้ร้องเพลงออก แล้วไอ้ทัชมันก็ลุกไปแล้วดึงปลั๊กออกทันที มันก็คงจะทนฟังเสียงพริกแกงแหกปากมานานพอสมควร ถึงได้รีบทำตามที่ผมบอกขนาดนี้ "เฮ้ยๆ ไมค์เป็นไรวะเนี่ย!!? เสียแล้วหรอ? ฮัลโหลๆๆ วุ้ว! ไม่หนุกเลย ไม่เล่นละก็ได้!" พอไมค์ดับไปพริกแกงก็ใช้มือเคาะที่ไมค์แล้วบ่นตามประสาคนเมา พอเห็นว่ามันไม่มีเสียงเธอก็โยนมันลงที่โซฟา ก่อนที่เจ้าตัวจะนั่งลงพื้นข้างๆไอ้ทัชก่อนจะยกมือขึ้นไปกอดคอไอ้ทัชไว้ แล้วเอามือจิ้มแก้มไอ้ทัชเล่น ส่วนไอ้ทัชก็นั่งเฉยๆปล่อยให้พริกแกงจิ้มแก้มตัวเองเล่นไป มันคงรู้ว่าถึงห้ามไปก็ไม่มีประโยชน์ "อ่าว พริกแกงเลิกร้องเพลงแล้วหรอวะ?" ไอ้กราฟเดินเข้ามาพร้อมกับวางขวดเหล้าและจานกุ้งแช่น้ำปลาลงโต๊ะหน้าโซฟา "เออ! มึงเอาไมค์ไปเผาทิ้งเลยนะ! ไอ้กราฟ!" ไอ้ทัชพูดขึ้นทั้งๆที่พริกแกงยังเล่นอยู่กับมันอยู่ ไม่รู้จิ้มอะไรนักหนา ที่แก้มมันมีอะไรวะ!! "555เพื่อนอุตส่าห์ร้องเพลงให้ฟังนะเว้ย! เป็นไงไอ้แจ็ค เสียงเพื่อนกู สุดยอดมั้ย?" ไอ้กราฟหัวเราะแล้วพูดกับไอ้ทัชก่อนจะหันมาถามผม แล้วมันก็เดินมานั่งลงพื้นใกล้ๆโซฟาที่ผมนั่งอยู่ "โครตๆเลยว่ะ โคตรหนวกหู! แย่สุดๆเท่าที่กูเคยฟังมา" ผมบอกมันไปตามความจริง ผมไม่เคยฟังใครร้องเพลงได้ห่วยขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต ผมสาบานได้! "55555แล้วรับได้ปะล่ะ?" ไอ้กราฟถามผมต่อด้วยสายตาที่ดูมีเลสนัย พร้อมกับยื่นแก้วเหล้าให้ผมกับไอริ ผมว่าไอ้นี่มันจะรู้มากเกินไปแล้ว "อย่าเยอะๆ เดี๋ยวกูเตะ!" ผมพูดแล้วใช้เท้าเตะมันเบาๆ "555555555" จากนั้นมันก็หัวเราะดังลั่นเหมือนกันสะใจอะไรสักอย่าง "ไอ้พริกแกง! มึงจะจิ้มอะไรแก้มกูนักหนาวะ!" ไอ้ทัชเริ่มโวยวายขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อพริกแกงยังจิ้มแก้มมันไม่หยุด "อย่าดุซี่ ห้ามเสียงดังนะ5555" พริกแกงพูดพร้อมกับทำมือจุ๊ๆที่ปากแล้วหัวเราะออกมา ทำให้ไอ้ทัชยิ่งหัวเสียมากกว่าเดิม แต่มันก็ไม่กล้าทำอะไรรุนแรงกับพริกแกงหรอก นอกจากแสดงท่าทางออกมาได้อย่างเดียว ผมว่าอาการเธอเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆแล้ว เท่าที่ผมสังเกตดู2-3ครั้งที่เคยนั่งกินเหล้าด้วยกัน พริกแกงเป็นคนคออ่อน อ่อนมากๆด้วย แต่นี่เล่นกินกันไปจนเหล้าเกือบหมดขวด ก็น่าเมาอยู่หรอก "แจ็คดูนั่นสิ555" ไอริสะกิดผมให้ดูพริกแกงที่กำลังจะลุกขึ้นยืนแล้วหัวเราะให้กับท่าทางของพริกแกงอย่างไม่จริงใจ พร้อมกับใช้มือลูบโคนขาผมไปมา "มึงจะไปไหนวะ!?" ไอ้กราฟถามขึ้นเมื่อเห็นพริกแกงยืนขึ้น "กูจะไปนอน! กูง่วง!" พริกแกงพูดแล้วเอามือทุบหัวตัวเองไปด้วย "เออดี! ไปเลย! ไปเดี๋ยวนี้เลย เดี๋ยวกูพาไปส่ง!" ไอ้ทัชรีบลุกขึ้นเสนอตัวเมื่อพริกแกงบอกว่าจะไปนอน เหมือนมันรอเวลานี้มานานแล้ว "จะพาไปไหนวะ?" พริกแกงหันกลับไปถามไอ้ทัชด้วยสายตาเยิ้มๆ "พามึงไปนอนไง!" ไอ้ทัชตอบ "ไม่ต๊องงง! กูจะนอนตรงนี้!" =br= ฟุ่บ! =br= "อ๊ะ!" พูดจบพริกแกงก็ล้มตัวลงทันที มันจะไม่เป็นอะไรเลยถ้าตรงที่พริกแกงล้มตัวลงไม่ใช่ตักผม! ผมร้องขึ้นมาด้วยความตกใจปนเจ็บนิดหน่อย แต่ไม่มากเท่าไหร่ ก็เล่นหล่นลงมาแบบไม่ให้สัญญาณก่อนแบบนี้ พอผมตั้งตัวได้ผมก็รีบคว้าร่างของพริกแกงมากอดไว้ก่อนที่เธอจะกลิ้งลงตักผมไป "หมุนๆ ทำไมโลกมันหมุนวะ!" เธอพูดขึ้นเหมือนบ่นกับตัวเอง แล้วยกมือขึ้นมากอดคอผมไว้ ผมแอบเห็นไอริมองพริกแกงด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากเก็บอาการไว้ "ใครอะ?" พริกแกงมองหน้าผมแล้วถามขึ้น "ไอ้แจ็คเพื่อนกูไง" ไอกราฟเป็นคนตอบ "ไง" ผมพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้พริกแกง "ดีเลย! ฉันน่ะ! โคตรไม่ชอบขี้หน้านายเลย!! รู้ตัวป่ะ!! เพราะว่า! เพราะว่า! ทุกครั้งที่เจอ! นายชอบมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ ฉันโคตรไม่ชอบเลยรู้เอาไว้ด้วย!!" "!!!!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม