อาชวียกแก้วเหล้าสาดลงคอ ไม่รู้ทำไมวันนี้หงุดหงิดแปลกๆมองดูโทรศัพท์อยากจะโทรหาธารธาราแต่กลัวเสียฟอร์ม จึงได้แต่รอให้เธอโทรมาแต่ก็ไม่มีวี่แวว
" มึงเป็นอะไรวะไอ้วี อัญกลับมาแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมมึงดูไม่มีความสุขเลยวะ"
" นั่นสิ เห็นว่าที่กลับมาเพราะเลิกกับผัว ทีนี้ก็เป็นโอกาสของมึงแล้วนะเพื่อน มึงรอเสียบอยู่ไม่ใช่รึไง เขาก็กลับมาให้มึงเสียบแล้วก็จัดสิวะรอไร"
" แหมเล่นตัวอยู่นานตอนมึงสารภาพรักทำเป็นปฏิเสธ แล้วเป็นไงตอนนี้โดนผัวฝรั่งทิ้งรีบกลับมาซบอกไอ้วีอย่างไว"
" เห็นเธอลงไอจีว่าไปทำงานที่บริษัทมึงด้วยนี่ ใช่ไหม"
" อือ เธอขอให้กูหางานให้กูเลยให้ไปทำงานที่บริษัทกู"
" แล้วเด็กมึงหล่ะ น้องน้ำนมโตนั่น มึงไม่เอากูขอเอาต่อเอง แม่งโคตรน่ารักหุ่นอย่างกับนางเอกเอวี"
ปึก อาชวีวางแก้วเหล้าเสียงดังมองเจตพิพัฒน์ตาขวาง
" ก็น้องเขาน่ารักน่าเย่ขนาดนั้น จะทิ้งขว้างก็เสียดายของ มึงไม่เห็นค่าน้องเขากูเห็นค่าเอง มึงให้เขาเป็นเมียเก็บ แต่กูจะให้เป็นตัวจริง"
" ของของกู ถึงต่อให้กูทิ้งก็ยังเป็นของกู มึงไม่มีสิทธิ์"
" อ้าวไอ้นี่ ยังงี้แม่งหวงก้างนี่หว่า"
" พอๆไอ้พัฒน์ มึงก็ชอบไปยั่วโมโหมัน"
เจษพิพัฒน์ไม่สนใจ เขารู้ว่าอาชวีรักธารธาราแต่ไม่รู้ตัว ทำเป็นปากแข็ง ที่เขาพูดเมื่อกี้เขาพูดจริงๆ เขาเองก็สนใจธารธาราตั้งแต่แรกเห็น ติดตรงที่เธอเป็นผู้หญิงของเพื่อนนี่แหละ
อาชวีนั่งดื่มกับกลุ่มเพื่อนจนดึก เขาเมาจนแทบไม่ได้สติ
" เฮ้ยกูว่าโทรเรียกเด็กมันมารับกลับดีกว่าเมาไม่รู้เรื่องแล้ว"
" เอาโทรศัพท์มันมาดิ กูโทรเอง"
สักพักอัญญาอรก็เดินเข้ามา ทุกคนมองหน้ากัน
" ไอ้พัฒน์ ที่มึงโทรเรียกมึงเรียกอัญมาเหรอวะ กูก็คิดว่าเรียกน้ำ"
" ก็อัญไง จะเรียกน้ำมาทำไมหล่ะ พวกมึงก็รู้ว่าไอ้วีมันชอบอัญมาหลายปีแล้ว นี่เป็นโอกาสที่ดีมันจะได้ นั่นแหละ ฮ่าฮ่า เชื่อกู กูช่วยให้มันสมหวัง"
อัญญาอรแกะกระดุมเสื้ออาชวีออก มือลูบไล้แผงอก นิ้วเขี่ยหัวนมสีน้ำตาลแล้วใช้ลิ้นลากเลีย
" อืมน้ำ"
อัญญาอรหยุดชะงัก เงยหน้าขึ้นมามองอาชวีที่นอนหลับตาพริ้ม
" น้ำเหรอ น้ำที่ไหนใครคือน้ำ วี วีตื่นขึ้นมาลืมตาดูซิว่าฉันเป็นใคร วี วี"
อาชวีปรือตาขึ้นมามอง เห็นภาพตรงหน้าคือธารธาราก็ลุกขึ้นคว้าตัวมากอด
" น้ำ"
อัญญาอรโมโหผลักอาชวีออก เธอไม่ยอมเป็นตัวแทนของใครทั้งนั้น
" ฉันชื่ออัญไม่ใช่น้ำ"
อาชวีสะบัดหัวพยายามเพ่งมองดูดีๆ ก็เห็นว่าคนตรงหน้าคืออัญญาอรไม่ใช่ธารธาราเขาก็รีบลุกขึ้นจากเตียง
" อัญ คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง"
" เพื่อนคุณโทรมาหาฉัน ให้ไปรับคุณกลับบอกว่าคุณเมามาก ไม่คิดว่าคุณจะเมาจนจำคนผิดแบบนี้"
" ที่นี่ที่ไหน"
" ห้องของฉันเอง"
อาชวีเดินโซเซจะออกไป อัญญาอรรีบคว้าแขนเขาไว้
" คุณจะไปไหน"
" กลับ"
" กลับไปไหน"
" ก็คุณบอกว่าที่นี่เป็นห้องคุณ ผมก็ต้องกลับไปห้องผมสิ"
" แต่ แต่ข้างนอกฝนตกแรงมากแล้วคุณก็เมา"
" ผมจะโทรเรียกคนขับรถของผม"
" อย่าค่ะ"
เธอรีบจับมือเขาไม่ให้กดโทรศัพท์
" ดึกมากแล้วฝนก็ตกหนัก คุณนอนที่นี่เถอะค่ะพรุ่งนี้ค่อยกลับ "
" ไม่ดี"
" ทำไมถึงไม่ดีหล่ะ คุณไม่ใช่ว่าอยากได้ฉันมาตลอดเหรอ ตอนนั้นที่ฉันปฏิเสธคุณฉันคิดมาตลอดว่าฉันโง่มาก ตอนนี้ฉันต้องการคุณ คุณไม่ต้องการฉันเหรอ"
อาชวีมองดูอัญญาอรที่ถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนเปลือยเปล่า ก่อนจะเข้ามาถอดเสื้อผ้าของเขาออก แล้วนั่งลงไปจับดุ้นของเขามาอมดูด อ็อกอ็อก
ฝนตกลงมาอย่างหนักไม่มีทีท่าว่าจะหยุดฟ้าร้องคำราม สายฟ้าแลบแปลบปลาบสว่างวาบเข้ามาในห้อง ธารธารานอนขดตัวกอดตัวเองอยู่บนเตียง ไม่อาจข่มตาให้นอนหลับได้ เธอกลัวเสียงฟ้าร้องทุกครั้งที่ฟ้าร้องจะมีอาชวีคอยกอดเธอไว้ แต่ตอนนี้และต่อไปไม่มีเขาอีกแล้ว
ตับ ตับ ตับ ตับ
อาชวีกระแทกถี่ๆเข้าออกรูก่อนปล่อยน้ำกามออกมา สวบ ตุ๊บ เขาถอดดุ้นออกมาจากถุงยางแล้วโยนถุงยางทิ้งถังขยะก่อนเดินโทงเทงเข้าห้องน้ำไป
โคตรหลวม โดนผัวฝรั่งเอาจนโบ๋แล้วแม่งไม่สุดเลย ทีเดียวพอ นี่เหรอวะผู้หญิงที่เขารอที่อยากเย่มาตลอด พอได้เย่แล้วก็งั้นๆ ข้างนอกดูสวยงามแต่พอถอดผ้าออกไม่น่าเอาเลย แบนไปหมดไม่เหมือนธารธาราที่อวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือ ยิ่งเอายิ่งมันส์เอาได้ไม่มีเบื่อ นึกถึงธารธาราขึ้นมาก็นึกได้ว่าตอนนี้ฝนตกหนัก เสียงฟ้าร้องทำให้เขาได้สติ เธอกลัวเสียงฟ้าร้องไม่มีเขากอดปลอบเธอจะทำยังไง เขารีบสวมเสื้อผ้าแล้วรีบออกไป แต่อัญญาอรก็เข้ามาสวมกอดเขาไว้จากด้านหลัง
" จะไปไหนคะ "
" ผมจะกลับ"
" ทำไมไม่ค้างที่นี่คะ เราพึ่งเอากันไปทีเดียวเองนะ "
อาชวีแกะมืออัญญาอรออก คิดในใจแค่ทีเดียวก็เกินพอแล้ว
" ฉันอมให้นะคะ"
ไม่รอให้เขาตอบ เธอก็รูดซิบงัดดุ้นใหญ่ยาวออกมาอมดูดอย่างเอร็ดอร่อย
อ้าาา ซี้ดดดด
ถึงจะเย่ไม่มันส์แต่ลีลาดูดอมก็ถือว่าใช้ได้
" คุณไม่อยากเข้ามาในตัวฉันเหรอ"
" ขี้เกียจ ถ้าอยากได้ก็ทำเอา"
เขาเดินไปนอนแผ่ลงบนเตียง อัญญาอรถอดผ้าออกตามขึ้นไปนั่งคร่อม จับดุ้นยักษ์ยัดเข้ารูแล้วจัดการขย่ม
ตับ ตับ ตับ ตับ
" อ๊ะ อ๊ะ เสียวจัง อาาา เสียวจังเลยค่ะวีขา "
บริษัทอาชวีโปรดักส์
" ในบริษัทเรามีคนชื่อน้ำไหม"
" มีค่ะ ชื่อน้ำอยู่แผนกเราด้วยนะคะ"
กุ้งนางหันซ้ายหันขวาแล้วป้องปากบอกอัญญาอร
" เมื่อก่อน ก่อนที่คุณอัญจะกลับมาเธอพยายามจะจับบอสค่ะ แต่บอสให้เธอเป็นแค่ของเล่นคั่นเวลาเท่านั้น ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าบอสรอคุณอัญมาตลอด ตอนนี้ตัวจริงอย่างคุณอัญกลับมาแล้ว เธอก็ถูกเขี่ยทิ้ง"
" ฉันอยากเห็นหน้าเธอชัดๆไปเรียกมาพบฉันหน่อย"
" ตอนนี้คงไม่ได้ค่ะเธอออกไปคุยงานกับลูกค้าสำคัญ"
" ลูกค้าสำคัญ เธอก็แค่พนักงานธรรมดาไม่ใช่เหรอ ถ้าเป็นลูกค้าคนสำคัญทำไมถึงไม่ให้ระดับหัวหน้าหรือผู้จัดการไป"
" ก็โครงการนี้เธอเป็นคนทำ เลยต้องออกไปคุยงานเอง ถ้าการเจรจาสำเร็จบริษัทได้เซ็นสัญญา บริษัทเราจะมีกำไรหลายพันล้านเลยทีเดียว ต้องยอมรับว่าเธอเก่งมากหลายโครงการของบริษัทที่ประสบผลสำเร็จสร้างกำไรให้บริษัท ก็ล้วนมาจากโครงการที่เธอทำ"
อัญญาอรรู้สึกอิจฉา ถ้าโครงการนี้สำเร็จ อาชวีก็จะยิ่งเห็นค่าธารธารามากขึ้นไปอีก ไม่ได้ เธอต้องแย่งโครงการนี้มาเป็นของเธอ