2☘️

1326 คำ
อาชวียกแก้วเหล้าสาดลงคอ ไม่รู้ทำไมวันนี้หงุดหงิดแปลกๆมองดูโทรศัพท์อยากจะโทรหาธารธาราแต่กลัวเสียฟอร์ม จึงได้แต่รอให้เธอโทรมาแต่ก็ไม่มีวี่แวว " มึงเป็นอะไรวะไอ้วี อัญกลับมาแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมมึงดูไม่มีความสุขเลยวะ" " นั่นสิ เห็นว่าที่กลับมาเพราะเลิกกับผัว ทีนี้ก็เป็นโอกาสของมึงแล้วนะเพื่อน มึงรอเสียบอยู่ไม่ใช่รึไง เขาก็กลับมาให้มึงเสียบแล้วก็จัดสิวะรอไร" " แหมเล่นตัวอยู่นานตอนมึงสารภาพรักทำเป็นปฏิเสธ แล้วเป็นไงตอนนี้โดนผัวฝรั่งทิ้งรีบกลับมาซบอกไอ้วีอย่างไว" " เห็นเธอลงไอจีว่าไปทำงานที่บริษัทมึงด้วยนี่ ใช่ไหม" " อือ เธอขอให้กูหางานให้กูเลยให้ไปทำงานที่บริษัทกู" " แล้วเด็กมึงหล่ะ น้องน้ำนมโตนั่น มึงไม่เอากูขอเอาต่อเอง แม่งโคตรน่ารักหุ่นอย่างกับนางเอกเอวี" ปึก อาชวีวางแก้วเหล้าเสียงดังมองเจตพิพัฒน์ตาขวาง " ก็น้องเขาน่ารักน่าเย่ขนาดนั้น จะทิ้งขว้างก็เสียดายของ มึงไม่เห็นค่าน้องเขากูเห็นค่าเอง มึงให้เขาเป็นเมียเก็บ แต่กูจะให้เป็นตัวจริง" " ของของกู ถึงต่อให้กูทิ้งก็ยังเป็นของกู มึงไม่มีสิทธิ์" " อ้าวไอ้นี่ ยังงี้แม่งหวงก้างนี่หว่า" " พอๆไอ้พัฒน์ มึงก็ชอบไปยั่วโมโหมัน" เจษพิพัฒน์ไม่สนใจ เขารู้ว่าอาชวีรักธารธาราแต่ไม่รู้ตัว ทำเป็นปากแข็ง ที่เขาพูดเมื่อกี้เขาพูดจริงๆ เขาเองก็สนใจธารธาราตั้งแต่แรกเห็น ติดตรงที่เธอเป็นผู้หญิงของเพื่อนนี่แหละ อาชวีนั่งดื่มกับกลุ่มเพื่อนจนดึก เขาเมาจนแทบไม่ได้สติ " เฮ้ยกูว่าโทรเรียกเด็กมันมารับกลับดีกว่าเมาไม่รู้เรื่องแล้ว" " เอาโทรศัพท์มันมาดิ กูโทรเอง" สักพักอัญญาอรก็เดินเข้ามา ทุกคนมองหน้ากัน " ไอ้พัฒน์ ที่มึงโทรเรียกมึงเรียกอัญมาเหรอวะ กูก็คิดว่าเรียกน้ำ" " ก็อัญไง จะเรียกน้ำมาทำไมหล่ะ พวกมึงก็รู้ว่าไอ้วีมันชอบอัญมาหลายปีแล้ว นี่เป็นโอกาสที่ดีมันจะได้ นั่นแหละ ฮ่าฮ่า เชื่อกู กูช่วยให้มันสมหวัง" อัญญาอรแกะกระดุมเสื้ออาชวีออก มือลูบไล้แผงอก นิ้วเขี่ยหัวนมสีน้ำตาลแล้วใช้ลิ้นลากเลีย " อืมน้ำ" อัญญาอรหยุดชะงัก เงยหน้าขึ้นมามองอาชวีที่นอนหลับตาพริ้ม " น้ำเหรอ น้ำที่ไหนใครคือน้ำ วี วีตื่นขึ้นมาลืมตาดูซิว่าฉันเป็นใคร วี วี" อาชวีปรือตาขึ้นมามอง เห็นภาพตรงหน้าคือธารธาราก็ลุกขึ้นคว้าตัวมากอด " น้ำ" อัญญาอรโมโหผลักอาชวีออก เธอไม่ยอมเป็นตัวแทนของใครทั้งนั้น " ฉันชื่ออัญไม่ใช่น้ำ" อาชวีสะบัดหัวพยายามเพ่งมองดูดีๆ ก็เห็นว่าคนตรงหน้าคืออัญญาอรไม่ใช่ธารธาราเขาก็รีบลุกขึ้นจากเตียง " อัญ คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง" " เพื่อนคุณโทรมาหาฉัน ให้ไปรับคุณกลับบอกว่าคุณเมามาก ไม่คิดว่าคุณจะเมาจนจำคนผิดแบบนี้" " ที่นี่ที่ไหน" " ห้องของฉันเอง" อาชวีเดินโซเซจะออกไป อัญญาอรรีบคว้าแขนเขาไว้ " คุณจะไปไหน" " กลับ" " กลับไปไหน" " ก็คุณบอกว่าที่นี่เป็นห้องคุณ ผมก็ต้องกลับไปห้องผมสิ" " แต่ แต่ข้างนอกฝนตกแรงมากแล้วคุณก็เมา" " ผมจะโทรเรียกคนขับรถของผม" " อย่าค่ะ" เธอรีบจับมือเขาไม่ให้กดโทรศัพท์ " ดึกมากแล้วฝนก็ตกหนัก คุณนอนที่นี่เถอะค่ะพรุ่งนี้ค่อยกลับ " " ไม่ดี" " ทำไมถึงไม่ดีหล่ะ คุณไม่ใช่ว่าอยากได้ฉันมาตลอดเหรอ ตอนนั้นที่ฉันปฏิเสธคุณฉันคิดมาตลอดว่าฉันโง่มาก ตอนนี้ฉันต้องการคุณ คุณไม่ต้องการฉันเหรอ" อาชวีมองดูอัญญาอรที่ถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนเปลือยเปล่า ก่อนจะเข้ามาถอดเสื้อผ้าของเขาออก แล้วนั่งลงไปจับดุ้นของเขามาอมดูด อ็อกอ็อก ฝนตกลงมาอย่างหนักไม่มีทีท่าว่าจะหยุดฟ้าร้องคำราม สายฟ้าแลบแปลบปลาบสว่างวาบเข้ามาในห้อง ธารธารานอนขดตัวกอดตัวเองอยู่บนเตียง ไม่อาจข่มตาให้นอนหลับได้ เธอกลัวเสียงฟ้าร้องทุกครั้งที่ฟ้าร้องจะมีอาชวีคอยกอดเธอไว้ แต่ตอนนี้และต่อไปไม่มีเขาอีกแล้ว ตับ ตับ ตับ ตับ อาชวีกระแทกถี่ๆเข้าออกรูก่อนปล่อยน้ำกามออกมา สวบ ตุ๊บ เขาถอดดุ้นออกมาจากถุงยางแล้วโยนถุงยางทิ้งถังขยะก่อนเดินโทงเทงเข้าห้องน้ำไป โคตรหลวม โดนผัวฝรั่งเอาจนโบ๋แล้วแม่งไม่สุดเลย ทีเดียวพอ นี่เหรอวะผู้หญิงที่เขารอที่อยากเย่มาตลอด พอได้เย่แล้วก็งั้นๆ ข้างนอกดูสวยงามแต่พอถอดผ้าออกไม่น่าเอาเลย แบนไปหมดไม่เหมือนธารธาราที่อวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือ ยิ่งเอายิ่งมันส์เอาได้ไม่มีเบื่อ นึกถึงธารธาราขึ้นมาก็นึกได้ว่าตอนนี้ฝนตกหนัก เสียงฟ้าร้องทำให้เขาได้สติ เธอกลัวเสียงฟ้าร้องไม่มีเขากอดปลอบเธอจะทำยังไง เขารีบสวมเสื้อผ้าแล้วรีบออกไป แต่อัญญาอรก็เข้ามาสวมกอดเขาไว้จากด้านหลัง " จะไปไหนคะ " " ผมจะกลับ" " ทำไมไม่ค้างที่นี่คะ เราพึ่งเอากันไปทีเดียวเองนะ " อาชวีแกะมืออัญญาอรออก คิดในใจแค่ทีเดียวก็เกินพอแล้ว " ฉันอมให้นะคะ" ไม่รอให้เขาตอบ เธอก็รูดซิบงัดดุ้นใหญ่ยาวออกมาอมดูดอย่างเอร็ดอร่อย อ้าาา ซี้ดดดด ถึงจะเย่ไม่มันส์แต่ลีลาดูดอมก็ถือว่าใช้ได้ " คุณไม่อยากเข้ามาในตัวฉันเหรอ" " ขี้เกียจ ถ้าอยากได้ก็ทำเอา" เขาเดินไปนอนแผ่ลงบนเตียง อัญญาอรถอดผ้าออกตามขึ้นไปนั่งคร่อม จับดุ้นยักษ์ยัดเข้ารูแล้วจัดการขย่ม ตับ ตับ ตับ ตับ " อ๊ะ อ๊ะ เสียวจัง อาาา เสียวจังเลยค่ะวีขา " บริษัทอาชวีโปรดักส์ " ในบริษัทเรามีคนชื่อน้ำไหม" " มีค่ะ ชื่อน้ำอยู่แผนกเราด้วยนะคะ" กุ้งนางหันซ้ายหันขวาแล้วป้องปากบอกอัญญาอร " เมื่อก่อน ก่อนที่คุณอัญจะกลับมาเธอพยายามจะจับบอสค่ะ แต่บอสให้เธอเป็นแค่ของเล่นคั่นเวลาเท่านั้น ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าบอสรอคุณอัญมาตลอด ตอนนี้ตัวจริงอย่างคุณอัญกลับมาแล้ว เธอก็ถูกเขี่ยทิ้ง" " ฉันอยากเห็นหน้าเธอชัดๆไปเรียกมาพบฉันหน่อย" " ตอนนี้คงไม่ได้ค่ะเธอออกไปคุยงานกับลูกค้าสำคัญ" " ลูกค้าสำคัญ เธอก็แค่พนักงานธรรมดาไม่ใช่เหรอ ถ้าเป็นลูกค้าคนสำคัญทำไมถึงไม่ให้ระดับหัวหน้าหรือผู้จัดการไป" " ก็โครงการนี้เธอเป็นคนทำ เลยต้องออกไปคุยงานเอง ถ้าการเจรจาสำเร็จบริษัทได้เซ็นสัญญา บริษัทเราจะมีกำไรหลายพันล้านเลยทีเดียว ต้องยอมรับว่าเธอเก่งมากหลายโครงการของบริษัทที่ประสบผลสำเร็จสร้างกำไรให้บริษัท ก็ล้วนมาจากโครงการที่เธอทำ" อัญญาอรรู้สึกอิจฉา ถ้าโครงการนี้สำเร็จ อาชวีก็จะยิ่งเห็นค่าธารธารามากขึ้นไปอีก ไม่ได้ เธอต้องแย่งโครงการนี้มาเป็นของเธอ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม