พ่ายรักเมียพ่อเลี้ยง

บทที่6 ของฝากจากเพื่อนรัก

เอาเป็นว่าทั้งคืนเพชรพริ้งนอนไม่หลับ เพียงเพราะภาพที่เธอเลียกินชีสไส้กรอกใหญ่คืนนั้นยังคงติดตา ติดอยู่บนหัวสมองอยู่ตลอดเวลา

กว่าที่เผลอหลับก็ต้องสะดุ้งตื่นเพียงเพราะการปลุกของแม่พาขวัญ อีกทั้งเธอสั่งคนใช้ออกไปซื้อยาคุมกำเนิดฉุกเฉินมาเพื่อป้องกันความผิดพลาดที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ใครคิดอยากมีลูกกับพ่อเลี้ยงมนัสนั่น

ขอบตาดำคล้ำอดหลับอดนอนมาหนึ่งคืนก็ถูกแป้งชั้นดีปกปิดเอาไว้ จากนี้เพชรพริ้งไม่ใช่คุณหนูไฮโซ ชอบปลีกตัวออกจากสังคม โลกส่วนตัวค่อนข้างสูงจะกลายมาเป็นภรรยาพ่อเลี้ยงมนัส

เมียของพ่อเลี้ยงผู้ทรงอิทธิพลใหญ่ แน่นอนว่าไม่มีพวกผู้ชายตระกูลไหนมาดูถูกเธอได้ว่าเป็นเพียงคุณหนูตกอับ ไม่มีใครตาถั่วคว้าเอาไปทำเมีย

“เจ้าสาวสวยออร่าเปล่งปลั่งมากเลยค่ะ เท่าที่ดิฉันรับงานมาทั่วเมือง ไม่มีเจ้าสาวคนไหนที่จะแต่งหน้าสวยงดงามราวดุจดั่งเจ้าหญิงเลยละค่ะ จริงมั้ยคะคุณหญิง”

“ใช่ค่ะ วันนี้ลูกแม่สวยมาก แบบนี้พ่อเลี้ยงคงตกตะลึงในความสวยของลูกพริ้งแน่เลย ว่าแต่ใครจะมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ล่ะ”

“อันที่จริงพริ้งก็บอกทั้งสองคนนั่นแหละคะ แต่กลับมาได้คนเดียว”

เสียงเปิดประตูห้องแต่งตัวเจ้าสาวป้ายแดง ร่างหนามาในชุดสูทเป็นเพื่อนเจ้าสาวจำเป็นตามคำขอร้องของพี่สาวบุญธรรม

“สวัสดีครับ ขอโทษที่ผมมาช้า” น้ำเสียงเข้มคุ้นเคยหูเป็นอย่างดี เพชรพริ้งหันมาทางต้นน้ำเสียงเรียกนั่น คงไม่ใช่...

“แดนดิน!”

จากใบหน้าหวานเคยบูดบึ้ง ไม่มีชีวิตชีวาแปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มกว้าง ราวกับได้เจอคนรักที่ห่างหายมานานแสนนาน

“สบายดีมั้ยครับคุณเพชรพริ้ง”

เด็กหนุ่มแดนดินทำหน้านิ่งเรียบเฉย เขาทำทีว่าไม่เคยรู้จักกันกับเจ้าสาวแสนสวยดุจเจ้าหญิง เจ้าหญิงสูงส่งที่เด็กหนุ่มบ้านนอกเอื้อมไม่ถึง

“แดนดิน พริ้งไม่คิดว่าดินจะมาถึงที่ไหนได้ ว่าแต่ดินมาทำไมเหรอ”

เพชรพริ้งดีใจจนลืมตัวรีบวิ่งมาโผกอดเด็กหนุ่มแดนดิน ท่ามกลางความตกใจของแม่เจ้าสาว

“เอ่อ คือ ผมมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวแทนพี่มัทนานะครับ พอดีพี่มัทนาติดธุระด่วนก็เลยมาไม่ได้นะครับ”

แดนดินใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ เมื่อได้สูดกลิ่นหอมหวานจากกายสาวของเจ้าสาวเพชรพริ้ง

“เพื่อนเจ้าสาวแทนยัยมัทเหรอ ไม่มีใครว่างเลยสักคนเลยเหรอ แต่ก็ช่างเถอะ ยังไงงานแต่งครั้งนี้ก็ไม่สำคัญอะไรอยู่แล้ว”

เพชรพริ้งไม่ว่าอะไรที่เป็นแดนดิน กลับดีใจด้วยซ้ำที่เขามาในฐานะน้องชายเพื่อนเจ้าสาว

“หมายความว่ายังไงกันลูกพริ้ง ลูกกับเขารู้จักกันมาก่อนอย่างนั้นเหรอ ทำไมแม่ไม่เห็นรู้เรื่องอะไรด้วย”

พาขวัญต้องแยกลูกสาวออกจากเด็กหนุ่มให้ห่างตัว ห้ามเข้าใกล้เจ้าสาวของคนอื่นเด็ดขาด

“อ้อ เหรอ แดนดิน น้องชายบุญธรรมของมัทนา เพื่อนอีกคนของพริ้งยังไงละค่ะคุณแม่ วันนี้เพื่อนพริ้งไม่ว่างทั้งสองคนก็เลยส่งตัวแทนมาค่ะ”

“ไม่ยักรู้ว่ามัทนามีน้องชายบุญธรรมด้วย แต่ยังไงก็ช่างเถอะ ลูกอย่าทำตัวโผกอดชายอื่นก่อนเข้าพิธีแต่งงานกับพ่อเลี้ยงเด็ดขาด ตอนนี้ลูกพริ้งกำลังจะได้มีคนดี ๆ มาคอยดูแลลูกพริ้งแล้วนะ”

พาขวัญพาเจ้าสาวออกจากเด็กหนุ่มต้อยต่ำ ไม่คู่ควรกับลูกสาวของเธอเลยสักนิดเดียว เป็นแค่หมาวัดอย่าริมาหวังสูงเด็ดดอกไม้ฟ้าอย่างลูกสาวเธอ

“คุณแม่!”

เพชรพริ้งชักสีหน้าไม่ชอบใจกับการกระทำของมารดา หญิงสาวรู้ว่าแม่ต้องการให้แต่งงานกับคนที่มีฐานะชาติตระกูลเท่าเทียมกัน และคนคนนั้นคือคนที่เธอเกลียดชังน้ำหน้ามาก

“ส่วนเธอออกไปรองานด้านล่างโน้น บนนี้มีแต่พวกผู้หญิง ฉันเป็นแม่ ดูแลเจ้าสาวได้ดีแน่นอน”

“ครับคุณหญิงพาขวัญ”

แดนดินรู้สถานะตัวเองว่าอยู่ระดับไหนแล้วเพชรพริ้งอยู่ระดับอะไร เรื่องของเราคงไม่มีทางบรรจงเป็นไปได้

เจ้าสาวเพชรพริ้งแอบถอนหายใจเล็กน้อยกับความใช้ฐานะชาติตระกูลสังคมของการเลือกคู่ครองของคุณหญิงพาขวัญ เธอคงชอบแดนดินเหมือนเดิมไม่ได้ เพราะอีกไม่นานทั้งร่างกายและจิตใจก็จะกลายเป็นของพ่อเลี้ยงจอมเผด็จการ พ่อเลี้ยงมนัส

พิธีงานแต่งก็ไม่มีอะไรมาก เจ้าบ่าวต้องสวมแหวนเจ้าสาวเพื่อแสดงถึงความรักของเขาที่มีแต่เธอพร้อมยกสินสอดเงินสดสิบล้าน เครื่องเพชรสิบกะรัตและทองคำหนักยี่สิบบาท ทั้งหมดคือทรัพย์สินส่วนตัวที่พ่อเลี้ยงมนัสทำงานมาอย่างหนักตลอดเพื่อมาสู่ขอผู้หญิงคนนี้ คนที่เขาอยากดูแลมากที่สุด

“ลูกพริ้ง เจ้าบ่าวสวมแหวนให้ลูกแล้ว คราวนี้ลูกต้องสวมแหวนให้เขา”

คนเป็นแม่เอ่ยกระซิบบอกลูกสาวที่ใจเหม่อลอย ไม่สนใจเจ้าบ่าวตรงหน้ากลับสนใจแต่แดนดิน

“เอ่อ ค่ะคุณแม่”

เจ้าสาวทำหน้าอมทุกข์ ไม่ยิ้มแย้มดีใจเหมือนเจ้าบ่าวที่ยิ้มจนปากจะถึงรูหูแล้ว

‘เป็นเพราะไอ้แดนดินคนเดียวที่กล้าเข้ามางานแต่งของฉันกับเพชรพริ้ง เธอถึงหันไปสนใจแต่มัน!’

เจ้าบ่าวเก็บกดอารมณ์คับแน่นเอาไว้ในใจ เวลานี้เขาควรดีใจต่างหากที่ได้ครองครอบตัวหญิงสาวสวยงดงามก่อนหนุ่มบ้านนอกคอกนานั้น

“วันนี้เธอสวยมาก เจ้าสาวของฉัน”

ใจแกร่งพองโตขึ้นมาอีกครั้ง ความรู้สึกรักหมดหัวใจเคยเกิดขึ้นกับพระพาย ภรรยาคนแรก ตอนนี้ความรู้สึกนั้นกลับมาอีกครั้งเพราะเพชรพริ้ง ภรรยาคนสุดท้ายของเขา

ใบหน้าหวานแก้มแดงระเรื่อพลางได้ยินคำชมครั้งแรกจากปากพ่อเลี้ยงมนัส เจ้าบ่าวหน้านิ่ง ไม่คิดว่าเขาจะปากหวานกับคนอื่นเป็นด้วย

“เจ้าบ่าวจูบเจ้าสาวเพื่อแสดงความรัก แสดงคำสัญญารักที่มีให้แก่กัน”

“เอ่อ แค่แต่งงานกันไม่ถึงขนาดต้องจูบก็ได้” เพชรพริ้งเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าจูบโชว์ให้คนเห็น

“จะอายทำไม มากกว่านี้เธอก็ทำมาแล้ว เธอไม่ต้องทำอะไรมากเดี๋ยวฉันจัดการเอง”

มือหนาจับใบหน้าหวานรั้งเข้ามาประกบริมฝีปากหนา ลิ้นร้อนสอดแทรกกวาดชิมความหวานจากกลีบปากอวบอิ่ม

ภาพเจ้าบ่าวเจ้าสาวสอดลิ้นกดจูบดูดดื่มต่อหน้าแขกคนงานเพื่อแสดงให้เห็นว่าคู่บ่าวสาวคู่นี้รักกันหวานชื่นหยดย้อย

แดนดินเจ็บแปลบตรงอก เขาก้มหน้ารับความเป็นจริง คนจนอย่างเขาไม่คู่ควรหงส์ฟ้าสง่างามขาวใสสะอาดบริสุทธิ์ผุดผ่องนั้นได้ แดนดินฝืนยิ้มรับร่วมแสดงความยินดีกับพี่สาวเพชรพริ้ง ทั้งที่ข้างในเจ็บปวดเจียนตาย

พอเสร็จพิธีงานแต่งตอนเช้า ตกเย็นมีงานเลี้ยงขอบคุณแขกทุกคนที่มาร่วมงาน เพชรพริ้งเลี่ยงตัวมายืนกินลมชมวิวด้านนอกระเบียงโรงแรม

ภาพตอนกลางวันทำเอาใบหน้าหวานแก้มแดงขึ้นมาด้วยใจเต้นแรงระส่ำไม่เป็นจังหวะ นั่นไม่ใช่จูบธรรมดาแต่เป็นจูบดูดดื่ม แลกลิ้นกันตั้งนานกว่าคนเอาแต่ใจจะยอมถอนจูบออกมา

“ไอ้พ่อเลี้ยงบ้า เอ๊ะ เราจะไปนึกถึงใบหน้าหนวดเครารกรังของพ่อเลี้ยงจอมเผด็จการนั่นทำไม อย่าคิดถึงหน้าเขาสิ” หญิงสาวบ่นพึมพำอยู่กับตัวเอง

“มายืนทำอะไรอยู่คนเดียวครับคุณเพชรพริ้ง”

แดนดินหาโอกาสจังหวะที่เธออยู่ตามลำพัง ไม่มีพ่อเลี้ยงมนัสคอยตามประกบติดกันแจรีบเข้าไปหาพี่สาวคนสวย

“แดนดิน นายหายไปไหนของนายมา ตั้งแต่ในงานฉันว่าจะเข้าไปทักนายสักหน่อย แต่ก็ไม่เห็นนายเสียแล้ว”

เพชรพริ้งส่งยิ้มกว้างจากใจจริง เด็กหนุ่มที่เธอแอบชอบเข้ามาหาเอง

“ผมก็อยู่แถว ๆ นี้ละครับคุณพริ้ง ผมเอาของขวัญแต่งงานของคุณพริ้งมาให้”

“ขอบใจนะ เอ๊ะ ทำไมนายให้ของขวัญแต่งงานฉันถึงสองกล่องล่ะ”

“อันที่จริงไม่ใช่ของผมหรอกครับ เป็นของพี่มัทนาและของพี่เพลงพิณฝากมาให้ผมนะครับ” แดนดินเอ่ยบอกความจริงแก่เพื่อนพี่สาวที่ตัวเองแอบชอบ

“ตัวเองไม่มีเวลาว่างมาร่วมงานแต่งเพื่อนแต่ก็ยังมีน้ำใจส่งของมาให้อีก น่ารักที่สุดพวกเพื่อนรัก”

เพชรพริ้งยิ้มกว้างเมื่อได้รับของฝากจากเพื่อนรัก เธอรีบแกะกล่องของขวัญจากเพลงพิณก่อนแล้วค่อยแกะของมัทนาทีเดียว

“นี่มัน...”

แก๊งสามสาวไฮโซต่างรู้ดีว่าขวดน้ำเล็กติดป้ายฉลากสีม่วงเป็นภาษาอังกฤษทั้งสองขวดเป็นยาเสียสาว

‘ฉันกับยัยพิณอุตส่าห์สั่งซื้อมาจากต่างประเทศมาให้เพื่อแกโดยเฉพาะเลยนะเพชรพริ้งเพื่อนรัก ขอให้มีความสุขกับงานแต่งงานนะ อย่าลืมเอาของขวัญของฉันกับยัยพิณไปใช้ในคืนเข้าห้องหอกับพ่อเลี้ยงนั้นนะ จากมัทนาและเพลงพิณ’

“พวกเพื่อนบ้า ฉันไม่ใช้ของแบบนั้นกับเขาเด็ดขาด!”