แสงแดดอ่อนลอดผ่านผ้าม่านสีซีดกระทบเปลือกตาของเธอ รำคาญจนต้องขมวดคิ้วแล้วพลิกตัวหนี ทว่าแรงขยับเพียงเล็กน้อยกลับส่งเสียงร้องในลำคอเบาๆ เพราะปวดเมื่อยไปทั้งตัว....โดยเฉพาะช่วงล่าง
คนตัวเล็กค่อยๆลืมตาขึ้น สับสนและหนักหัวเหมือนสมองยังจมอยู่ในหมอกแอลกอฮอล์จากเมื่อคืน ทุกอย่างพร่าเบลอ ทั้งภาพ เสียง และความทรงจำ เธอนอนนิ่งไปอึดใจหนึ่ง ปล่อยให้ใจเต้นแรงโดยไม่รู้สาเหตุ
จนกระทั่ง...ความทรงจำเมื่อคืนค่อยๆไหลย้อนกลับทีละนิด เสียงหัวเราะ เสียงดนตรี กลิ่นเหล้าผสมกับไออุ่นจากร่างกายใครบางคน...
เธอก้มลงมองอกตัวเอง ภายใต้ชุดนอนลายเต่าทะเลตัวโปรดที่หลุดหลวมเผยให้เห็นผิวเนื้อรอยแดง รอยจ้ำเล็กๆ กระจายเต็มเนินอกจนไม่อาจปฏิเสธอะไรได้อีก
"อ้ากก..." เสียงหลุดจากลำคออย่างควบคุมไม่ได้ แต่ก็กลืนลงไปก่อนจะดังพอให้ใครได้ยิน
ร่างบางสะบัดผ้าห่มออก พยายามลุกขึ้นจากเตียง แต่ขาอ่อนจนทรุดลงกับพื้นเสียงดัง
ตุบ!
"คุณ
