มหาวิทยาลัย MBU เวลาเที่ยงตรง แสงแดดสาดผ่านหลังคาโปร่งใสของโรงอาหารกลาง แผ่นไม้เคลือบเงาในโซนริมหน้าต่างสะท้อนแดดวาววับ แต่ไม่สามารถสู้แววตาสดใสของลี่เหม่ยที่นั่งหัวเราะจนแก้มบุ๋มอยู่กับกลุ่มเพื่อนได้ เสียงหัวเราะของเธอดังพอจะทำให้โต๊ะข้างๆหันมามองอย่างสนใจ “เหม่ย~ ยังไม่เลิกกินเลอะอีกเหรอ?” เสียงพีทแซวขณะหยิบกระดาษ เอื้อมมือมาเช็ดคราบซอสมะเขือเทศตรงขอบปากของเธออย่างเป็นกันเอง ลี่เหม่ยชะงักไปเสี้ยววินาที “ก็มันอร่อยอะ แกอย่ามาว่าฉันสิ” เธอตอบกลับ มือพลางใช้ช้อนจ้วงต่อไม่สนใจเสียงฮือฮารอบข้างที่เริ่มซุบซิบ “เขาสองคนสนิทกันเหรอ?” “หรือว่าเป็นแฟน?” “แต่คนนั้นชื่อพีทใช่ไหม? แล้วผู้ชายที่มาส่งเธอคือใคร?” เสียงซุบซิบพวกนั้นไม่ได้ดังพอจะผ่านเสียงเคี้ยวกรุบของลี่เหม่ย...แต่ไม่พ้นเรดาห์ของอีกคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะไม่ได้อยู่ตรงนั้น ตึกเสิ่นกรุ๊ป ชั้น 48 ห้องทำงานส่วนตัวของประธาน ห้องเงียบส