ช่วงค่ำของวันต่อมา...
ลี่เหม่ยยืนอยู่หน้าประตูห้องหมายเลข 19C มือเธอสั่นเล็กน้อยตอนกดกริ่ง แม้จะหนาวจากลมเย็นยามค่ำ แต่ความเย็นที่แท้จริงกลับอยู่ในอกเธอ
ไม่กี่วินาทีต่อมาประตูเปิดออก
เฉินยู ยืนอยู่ตรงหน้าใส่เสื้อยืดตัวเก่ากับกางเกงขาสั้นแบบสาวชิวเวลาอยู่บ้าน สีหน้าตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเป็นเธอ
“เหม่ย? เกิดอะไรขึ้น!!!”
“ขอนอนด้วยได้มั้ย...แค่คืนนี้”ลี่เหม่ยยิ้มจางๆ
เฉินยูไม่ถามต่อ เบี่ยงตัวให้เธอเข้ามาเงียบๆ แล้วไปหยิบผ้าห่มผืนบางมาให้
เธอนั่งนิ่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น เสียงแอร์ดังเบาๆแทรกกับเสียงหัวใจที่เหมือนยังเต้นผิดจังหวะจากตอนอยู่กับเขา
"ขอบใจนะ ยู...ฉันแค่ยังไม่พร้อมจะกลับไปเจอเขา"เธอพูดช้าๆมองมือที่กุมกันแน่นบนตักตัวเอง "กลัวว่าถ้าเห็นหน้าเขา...ฉันจะเผลอกอดเขาไว้แน่นๆ แล้วไม่กล้าพูดอะไรที่ควรพูดอีก"
"อืม...ฉัน้้เข้าใจ" เฉินยูเงียบนั่งลงข้างๆ
คืนนี้เธอแค่ต้องการระยะห
