ต้าเหรินเพนเฮ้าส์
แสงแดดเช้าเริ่มส่องผ่านม่านในเพนต์เฮ้าส์ กลิ่นข้าวต้มลอยมาแตะปลายจมูก พร้อมเสียงช้อนกระทบจานเบาๆ วันนี้...ไม่ใช่วันธรรมดาเสิ่นหลงเทียนจะไปโรงเรียนเป็นวันแรก
คนตัวเล็กกำลังง่วนกับการกล่อมเจ้าตัวเล็กให้ใส่ชุดนักเรียน เสื้อเชิ้ตสีฟ้า กระเป๋าจรวดใบใหม่และรองเท้าผ้าใบคู่แรกของชีวิต
“เทียนเทียน วันนี้เราไปเป็นนักเรียนแล้วนะครับ”
“เดี๋ยวแม่ไปส่ง แล้วตอนเย็นจะมารับกลับบ้าน”
“ป๊า ดู! มียิงเลเซอร์ด้วย!” เสิ่นหลงเทียนหาวฟอด ยกกระเป๋าจรวดขึ้นมาอวด
ที่โซฟาอีกฝั่งของห้อง เสิ่นจวิ้นนั่งกอดอก มองลูกชายด้วยสีหน้าคล้ายกำลังประเมินสถานการณ์รบ
“ชุดบางไปไหม?”
“โรงเรียนมีเตียงพอไหม?”
“เด็กคนอื่นจะผลักลูกฉันรึเปล่า?”
“หยุดเลยค่ะคุณพ่อ...จะไปอนุบาล ไม่ใช่ซ่องมาเฟีย” ลี่เหม่ยหันมาจ้องแรง
เสิ่นจวิ้นนิ่งไปอึดใจ ก่อนจะหันไปหยิบแท็บเล็ต เปิดแผนที่โรงเรียนพร้อมเลื่อนชื่อบุคลากรตั้งแต่ครูใหญ
