ตอนที่ 2 อ่อยขั้นสุด
1346 คำ
~ปรินซ์~
และในค่ำคืนนี้ผมก็ไปเที่ยวผับอีกตามเคย หลังจากเรียนคลาสสุดท้ายผมรีบกลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่คอนโดแล้วก็มาอยู่คอนโดไอ้ออกัสแทน เพราะผมกลัวว่ายัยตัวร้ายจะมาหาผม
“นี่มึงต้องหนีน้องเค้าเบอร์นี้เลยเหรอ?” ไอ้ออกัสถามผม
“เออดิ”
“มึงนี่ก็นะ..รับรักน้องเค้าไปก็หมดเรื่อง ตอกไปสักทีสองที”
“ตอกเหี้ยอะไร..นี่ขนาดกูไม่ได้ตอกยังตามกูขนาดนี้ แล้วถ้ากูตอกไปมีหวังคงจะตามกูยันชาติหน้าอ่ะ”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า มึงก็พูดไป อย่าให้กูเห็นก็แล้วกันว่าสุดท้ายมึงนั่นแหละ..ที่กลายเป็นไอ้โบ้ตามน้องเค้า” ออกัสหัวเราะออกมา
“ไม่มีทาง ต่อให้บนโลกใบนี้จะเหลือแค่ยัยตัวร้ายนี่เพียงคนเดียวกูก็ไม่มีทางเอาทำเมียหรอก” ผมพูดด้วยความมั่นใจ
“เออ..กูจะคอยดู คอยดูตอนมึงหอนนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” พูดจบออกัสก็หัวเราะออกมาอีกครั้ง
“ไอ้กัส ไอ้เหี้ย”
“กูว่ารีบไปเถอะ ป่านนี้ไอ้วายุคงกำลังไป”
“เออ” จากนั้นผมกับไอ้ออกัสก็ขับรถไปที่ผับ ผมกับมันขับไปคนละคัน เพราะว่าหลังจากไปเที่ยวเสร็จผมจะกลับไปนอนที่คอนโด
ผับชื่อดังแห่งหนึ่ง
ในขณะที่พวกผมกำลังนั่งดื่มแอลกอฮอล์กันอยู่ก็มีสาวสวยคนหนึ่งเดินเข้ามาแล้วโน้มตัวลงมาเอาแขนโอบรอบคอผมไว้
“พี่ปรินซ์ ไม่เจอกันนานเลยนะคะ จำซินดี้ได้มั้ยคะ? ที่เราเคย…” เธอหยุดพูดเพียงแค่นั้นแล้วเธอก็ซุกไซร้ที่ซอกคอผม
“เอ่อจำได้..พี่จำได้” ผมพูดพร้อมกับแกะมือเธอออกจากคอผมและผลักเธอออกเบาๆ
“แล้วคืนนี้พี่ปรินซ์ว่างมั้ยคะ..เราไปรื้อฟื้นความหลังกันดีมั้ยคะ?”
“ขอโทษนะ..พอดีพี่ไม่กินของซ้ำน่ะ”
“พี่ปรินซ์ กรี้ดดด” เธอกรีดร้องก่อนจะรีบเดินหนีไป
“มึงกับไอ้วายุนี่ใช้ผู้หญิงเปลืองฉิบหาย” เสียงของออกัสเอ่ยออกมา
“กินของเดิมมันน่าเบื่อไง มันต้องกินของใหม่ไปเรื่อยๆ มันเร้าใจดี ใช่มั้ย? ไอ้ปรินซ์” วายุตอบพร้อมกับหันมาถามผม
“เออ” ผมพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม
คืนนี้ผมไม่มีอารมณ์หรอก ผมแค่ไม่อยากอยู่คอนโดเฉยๆ ผมไม่อยากเจอยัยตัวร้าย กว่าพวกผมจะกลับก็เกือบตีสอง แต่พอผมกลับมาถึงคอนโด ในขณะที่ผมกำลังจะเปิดประตูเข้าห้อง เสียงใสๆ ของยัยตัวร้ายก็ดังขึ้น
“พี่ปรินซ์ไปเที่ยวผับมาเหรอคะ? ควีนมารอพี่ปรินซ์ตั้งนาน”
“ควีน ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่? ทำไมไม่กลับห้อง? นี่มันดึกมากแล้วนะ”
“ก็ควีนมารอพี่ปรินซ์นี่คะ”
“ควีนกลับไปเถอะ..พี่จะนอนแล้ว พี่ง่วง”
“ทำไมพี่ปรินซ์ถึงใจร้ายกับควีนนัก ควีนอุตส่าห์มารอพี่ตั้งหลายชั่วโมง พี่ปรินซ์มาถึงก็ไล่ควีนเลยเหรอ?” เธอพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ
“ควีนเป็นผู้หญิงนะ ควีนมารอพี่แบบนี้มันไม่ดีรู้มั้ย?”
“ไม่ดียังไงคะ?”
ผมพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะเอ่ยออกไป
“เข้ามาในห้องก่อน” พูดจบผมก็เดินเข้าห้องและเธอก็เดินตามผมมา แล้วสิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
ควีนกอดผมจากทางด้านหลังพร้อมกับร้องไห้ออกมา
“พี่ปรินซ์ ควีนรักพี่ปรินซ์มากนะคะ ทำไมพี่ปรินซ์ไม่รักควีนบ้าง ควีนรอพี่ปรินซ์มาตั้งหลายปี พี่ปรินซ์ก็ไม่มีใคร เรามาคบกันไม่ได้เหรอคะ?”
ผมแกะมือของเธอออกและหันหลังกลับมา ผมจับที่ไหล่ของเธอทั้งสองข้าง ตอนนี้น้ำตาของเธอกำลังนองหน้า
“ควีน ควีนฟังพี่นะ เรื่องความรักมันห้ามกันไม่ได้ และพี่ก็ไม่ได้รักควีนแบบคนรัก พี่รักควีนแบบน้องสาว”
“แต่ควีนไม่ได้อยากเป็นน้องสาวของพี่ปรินซ์นี่คะ พี่ปรินซ์ให้โอกาสควีนสักครั้งไม่ได้เหรอคะ?”
“พี่บอกแล้วไง..ว่าพี่ไม่ได้คิดแบบนั้นกับควีน อุ๊บ!” สิ้นเสียงของผม เธอก็ประกบริมฝีปากของเธอลงบนปากผม ผมตกใจมากจนทำอะไรไม่ถูก ริมฝีปากของเธอนิ่มมากจนผมอยากจะรู้ว่าข้างในมันจะหอมหวานสักแค่ไหน แต่ผมก็ต้องหักห้ามใจ ผมผลักเธอออก
“หยุดนะควีน อย่าทำกับพี่แบบนี้ ถึงแม้ว่าควีนจะแก้ผ้าต่อหน้าพี่ พี่ก็ไม่รู้สึกอะไรกับควีน”
“จริงเหรอคะ? แต่จูบเมื่อกี้..”
“พี่ก็แค่ตกใจ”
“งั้นควีนขอพิสูจน์หน่อยนะคะ ว่าพี่ปรินซ์ไม่รู้สึกอะไรกับควีนจริงๆ” พูดจบเธอก็แกะกระดุมเสื้อทีละเม็ดๆ ตั้งแต่ข้างบนสุดไล่ลงมาจนเกือบจะถึงข้างล่าง จนตอนนี้ผมเห็นหน้าอกอวบที่อยู่ภายใต้บราเซียร์โผล่ออกมา
ผมพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ อีกครั้ง
“หยุดนะควีน อย่าทำอะไรแบบนี้ ควีนเป็นผู้หญิงนะ อย่ามาทำตัวไร้ค่าแบบนี้”
“แล้วควีนต้องทำยังไงคะ? พี่ปรินซ์ถึงจะหันมาสนใจควีน”
“พี่บอกแล้วไงว่าพี่ไม่ได้รักควีนและก็ไม่มีวันรักด้วย ควีนใส่เสื้อให้เรียบร้อยเถอะ” ผมพูดพร้อมกับหันหลังให้เธอ
ผ่านไปไม่นานผมหันหลังกลับมา ผมก็ต้องตกใจยิ่งกว่าเดิม เพราะนอกจากเธอจะไม่ใส่เสื้อให้เรียบร้อยตามที่ผมบอก แต่เธอยังถอดเสื้อเชิ้ตตัวนอกออกลงไปกองอยู่กับพื้น ตอนนี้ท่อนบนของเธอเหลือเพียงบราเซียร์ตัวน้อยปกปิดไว้เท่านั้น
“ควีน อยากจะมีผัวมากนักเหรอห๊ะ! อยากมีผัวจนตัวสั่นขนาดนั้นเลยเหรอ?” ตอนนี้ผมเริ่มหายใจติดขัด ผมรีบหันหลังให้เธอและพยายามควบคุมลมหายใจให้กลับมาเป็นปกติ
“ควีนทำขนาดนี้แล้วพี่ปรินซ์ยังไม่สนใจควีนอีกเหรอคะ? งั้นก็ได้ค่ะ ในเมื่อพี่ปรินซ์ไม่รักควีน พี่ปรินซ์ก็ไม่มีสิทธิ์ไปรักคนอื่นเหมือนกัน ควีนจะคอยตามตื๊อพี่ปรินซ์จนกว่าพี่ปรินซ์จะใจอ่อน และควีนก็จะคอยขัดขวางผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้พี่ปรินซ์ พี่ปรินซ์อย่าหวังว่าพี่ปรินซ์จะมีความสุขกับผู้หญิงคนอื่น”
“อยากจะทำอะไรก็ทำเถอะ เพราะถึงยังไงพี่ก็ไม่มีวันรักควีน และพี่ก็จะเกลียดควีนมากขึ้นกว่าเดิมอีก”
“ควีนไม่สนหรอกค่ะ ว่าพี่ปรินซ์จะรู้สึกยังไงกับควีน ควีนรู้แต่ว่าพี่ปรินซ์เป็นของควีนคนเดียวเท่านั้น พี่ปรินซ์จำเอาไว้นะคะ ถ้าควีนไม่ได้ คนอื่นก็ไม่ได้เหมือนกัน”
หลังจากที่เธอพูดจบ ไม่นานผมก็ได้ยินเสียงเธอเดินออกไปจากห้อง ผมหันหลังกลับมาอีกครั้งเธอก็เดินออกไปแล้ว
เฮ้อ! นึกว่าจะเสร็จผู้หญิงอย่างควีนซะแล้ว
ต่อไปผมคงไม่ยอมให้เธอเข้ามาในห้องของผมอีก เอาจริงๆ ผมก็มีความรู้สึกนะถ้าเธอมาแก้ผ้าต่อหน้าผม เพราะผมก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะไม่รู้สึกรู้สาอะไร ยิ่งได้เห็นหน้าอกอวบตึงคู่นั้น ผมรู้สึกอยากจะสัมผัสว่ามันจะนุ่มมือสักแค่ไหน แล้วยิ่งผิวขาวอมชมพูไปทั่วเรือนร่างนั่นอีก เมื่อกี้ผมแทบจะหักห้ามใจตัวเองไม่อยู่จริงๆ
- ผู้เขียน
