~ควีน~
“พ่อคะ แม่คะ คือควีนมีเรื่องอยากจะบอกค่ะ” ฉันบอกกับพ่อและแม่ เมื่อฉันกลับมาที่บ้านในตอนเย็นวันศุกร์
“มีอะไรเหรอลูก?” พ่อเอ่ยถามออกมา
“คือควีนอยากจะขออนุญาตพ่อกับแม่ไปเรียนที่อังกฤษค่ะ”
“ควีนอยากไปจริงๆ หรือว่าต้องการหนีใครกันแน่?” เสียงของแม่เอยถามออกมาอย่างรู้ทัน
“ควีนอยากไปจริงๆ ค่ะ ควีนไม่ได้จะหนีใคร พี่ปรินซ์ไม่ได้มายุ่งเกี่ยวอะไรกับควีนแล้วตั้งแต่วันที่เราถอนหมั้นกันแล้วค่ะ” พ่อกับแม่หันไปมองหน้ากันก่อนที่ต่างคนต่างก็พยักหน้าให้กัน
“ถ้าควีนต้องการแบบนั้นพ่อกับแม่ก็จะไม่ห้าม แต่ลูกก็จะเสียเวลาเรียนไปปีหนึ่งเต็มๆ เลยนะ” พ่อเอ่ยออกมา
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวควีนไปเริ่มต้นใหม่ได้ค่ะ แค่ปีเดียวเอง”
“งั้นก็เอาตามที่ลูกสบายใจเลย พ่อกับแม่จะคอยสนับสนุนลูกและอยู่เคียงข้างลูกเสมอ” สิ้นเสียงของพ่อ ฉันน้ำตาคลอขึ้นมาทันที
“ขอบคุณพ่อกับแม่มากๆ นะคะ ที่รักและตามใจควีนมาตลอด”
“ค
