~ควีน~
“บอกให้ปล่อยไงวะ! เจ็บ” พี่ปรินซ์กระชากแขนฉันให้ลุกขึ้นจากโซฟาอย่างแรงและก่อนจะเปลี่ยนมาจับที่ข้อมือที่ยังถือโทรศัพท์อยู่ให้เดินตามไปในห้อง
เรี่ยวแรงอันน้อยนิดของฉันหรือจะสู้แรงอันมหาศาลของพี่ปรินซ์ได้ เมื่อเข้าไปในห้อง พี่ปรินซ์จับตัวฉันเหวี่ยงลงไปบนที่นอนจนโทรศัพท์หล่นจากมือและร่วงลงพื้นอย่างแรง
“โอ๊ย! เจ็บนะโว้ย” ฉันตะโกนออกไปพร้อมกับชะเง้อมองโทรศัพท์
แตกไปแล้วแน่ๆ
“เจ็บเยอะๆ จะได้จำว่าอย่าได้ไปแรดกับผู้ชายคนอื่นอีก” พูดจบพี่ปรินซ์ก็ถอดเสื้อออก ก่อนจะทาบทับลงมาบนตัวฉัน
“จะทำอะไร? อย่านะ” ฉันร้องห้ามเสียงสั่น
“ก็จะทำในสิ่งที่ผัวเมียเค้าทำกันไง จะได้หายร่านสักที”
“อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ เราตกลงกันแล้วนะ”
“พี่ไม่สนหรอกนะไอ้ข้อตกลงบ้าบอนั่นอ่ะ” พูดจบพี่ปรินซ์ก็ซุกลงมาที่ซอกคอ ส่วนมือของพี่ปรินซ์ก็จับข้อมือทั้งสองข้างของฉันตรึงไว้กับที่นอน ฉันทำได้เพียงส่ายหน้าไปมาเพื่อหนี
