“ถ้าอย่างนั้นอรก็ลองคุยกับท่านประธานดูนะ แต่พี่คิดว่าถ้าเรื่องมันบานปลายมาแบบนี้แล้วท่านประธานจะไม่รับผิดชอบก็คงจะไม่ถูกต้องแล้วล่ะแล้วนี่ท่านประธานตื่นหรือยังจ๊ะ”
“ยังค่ะพี่นุ่น เดี๋ยวถ้ายังไงถ้าเขาตื่นแล้วอรก็คงจะต้องพูดกับเขาตรงๆ ขอบคุณมากนะคะ อรแค่อยากจะให้พี่นุ่นเป็นพยานให้อ้อนก็เท่านั้นเองว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างจะได้ไม่มีใครมาว่าอรได้ทีหลังนะคะ”
พูดจบก็วางสายลงอย่างเยือกเย็นหากแต่เมื่อวางสายโทรศัพท์แล้วหล่อนกลับยกยิ้มด้วยความพึงพอใจจากนั้นจึงเปิดประตูห้องน้ำออกไปแล้วก็เห็นว่าเจตต์นั่งอยู่บนเตียง ท่าทีเขาเหมือนยังมึนงงเขามองไปรอบๆ ก่อนที่สายตาคู่นั้นจะเลื่อนมาหยุดที่หญิงสาวซึ่งอยู่ในผ้าขนหนูผืนเดียวยืนอยู่ที่หน้าห้องน้ำ เจตต์แสดงอาการตกใจออกมา เขามองไปรอบๆ อีกครั้งก่อนหันกลับมายังอิงอร หล่อนจึงเอ่ยว่า
“ท่านประธานตื่นแล้วเหรอคะ?”
“ที่นี่ที่ไหนนะอิงอรแล้วเกิดอะไรขึ้นทำไมผมถึงได้...” เขา
