หลังพาอิงอรไปส่งที่หอพักของหล่อนโดยที่เจตต์ไม่พูดอะไรอีกเลยหลังจากนั้นเขาก็กลับไปที่บริษัท เมื่อไปถึงห้องทำงานเขาก็เห็นเพียงโต๊ะและเก้าอี้ทำงานว่างเปล่าของนันทินีก็จ้องมองมันสักครู่ก่อนที่จะเดินกลับไปยังโต๊ะทำงานตัวใหญ่ของตัวเอง เจตต์นั่งลงและต่ออินเตอร์คอมไปยังแผนกฝ่ายบุคคล
“วันนี้คุณนันทินีลาอีกอย่างนั้นเหรอ ผมเห็นเขายังไม่มาทำงานเลยนะ”
“ท่านประธานคะ...คุณนุ่นมาค่ะ”
“มาอย่างนั้นเหรอ...แต่ผมยังไม่เจอเธอเลยนะ แล้วนี่ก็ยังไม่เห็นนุ่นที่โต๊ะทำงานของเธอเลย แล้วถ้าอย่างนั้นเธอไปอยู่ที่ไหน”
“เธอมาค่ะท่านประธาน แต่ว่ามายื่นใบลาออกค่ะแล้วตอนนี้น่ะเธอก็ไปแล้วด้วยค่ะท่านประธาน”
“ว่ายังไงนะ!” เจตต์ทะลึ่งตัวยืนขึ้น “นันทินีลาออกอย่างนั้นเหรอ?...แล้วทำไมไม่เห็นมีใครแจ้งผมเลย”
“ต้องขอประทานโทษด้วยจริงๆ ค่ะท่านประธานคุณนุ่นรีบมาตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วก็มายื่นใบลาออกที่แผนกโดยที่เธอบอกว่าเธอจะต้องรีบไ
