“แหม่มรู้จักเนยด้วยเหรอ”
“รู้จักซีคะกฤษ ก็เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของแหม่มเอง เราอายุเท่ากันแต่ไม่ค่อยได้เจอกันเพราะครอบครัวของแหม่มอยู่ต่างประเทศ แล้วนี่เนยมาทำอะไรที่นี่”
“เนยเขามาเป็นเลขาคนใหม่ของผม เพิ่งมาเริ่มงานวันแรก เขาเป็นเพื่อนผมสมัยเรียนมหาวิทยาลัย”
“ว้าว...นี่จุดไต้ตำตอเลยนะคะเนี่ย เป็นไงจ๊ะเนย...สบายดีมั้ย”
“ค่ะ...เนยสบายดี” เนมิตราตอบเสียงเบาและยังมีท่าทีสงบเสงี่ยมเหมือนเดิม มัทนียาเป็นญาติใกล้ชิดกับเธอมากก็จริงแต่ฐานะทางบ้านของเธอกับลูกสาวลุงหรือพี่ชายแม่แตกต่างกันมาก พ่อของมัทนียาเป็นนักธุรกิจ ในขณะที่ครอบครัวของเธอพ่อแม่รับราชการ ชีวิตไม่มีความหรูหรา แม้แต่ตัวเธอเองก็อยู่อย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัวมาตลอด สักครู่มัทนียาก็เอ่ยขึ้น
“แล้วเป็นไงบ้างจ๊ะเนย...มาทำงานที่นี่ฝากลูกให้ใครดูล่ะ แหม่มได้ข่าวว่าเนยมีลูกเล็กนี่ใช่มั้ย?” คำถามนั้นทำให้เนมิตราสีหน้าเปลี่ยนไป แต่คนที่ตกใจยิ่งก
