“เนย...เข้ามาหาผมหน่อย” เสียงกฤษฎิ์ลภัสดังขึ้น เธอไม่มีเวลาคิดอะไรมากจึงรีบตอบกลับไปว่า
“ค่ะ...ท่านประธาน” เธอจำเป็นกลับเข้าไปในห้องทำงานของกฤษฎิ์ลภัสและเห็นเขานั่งที่โต๊ะ สีหน้าของเขาดูจริงจังขณะเธอเดินเข้าไปหยุดหน้าโต๊ะทำงาน
“ท่านประธานเรียกดิฉันเข้ามา มีอะไรหรือคะ”
“ผมอยากให้คุณช่วยดูเอกสารฉบับนี้หน่อย เป็นจดหมายของคู่ค้าบริษัทที่มาจากต่างประเทศ คุณตอบกลับไปได้ใช่ไหม?”
เขาว่าพลางยื่นเอกสารให้เนมิตรารับไป เธอก้มลงดู พิจารณาอยู่สักครู่ก่อนตอบว่า
“ได้ค่ะ...ดิฉันจะตอบจดหมายฉบับนี้ไปภายในวันนี้ค่ะ”
“เนย...” กฤษฎิ์ลภัสส่งเสียงเรียกและทำให้เนมิตราที่กำลังจะเดินออกจากห้องต้องหยุดชะงัก เขาลุกขึ้นและก้าวเข้ามาหยุดด้านหลัง เนมิตราหันกลับไปก็ต้องตกใจเมื่อเขาดึงมือเธอไปกุมไว้
“เวลาเราอยู่กันสองคนไม่ต้องเรียกกฤษว่าท่านประธานหรอกนะ เรียกกฤษเหมือนที่เนยเคยเรียกเมื่อก่อน”
“จะดีเหรอคะ เนยเป็นเลขา
