พรึบ!
ร่างเล็กของเดียร์น่าถูกเจ้าของร่างแกร่งอุ้มมาวางลงบนเตียงนอนนุ่มก่อนที่เจ้าของร่างแกร่งจะเป็นฝ่ายมาขึ้นคร่อมเธอไว้และใช้สายตาที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหายจ้องมองคนใต้ร่าง
"จะไม่รอฟังคำตอบก่อนเหรอคะ" เดียร์น่าเอ่ยขึ้นอย่างแกล้ง ๆ พลางยกมือขึ้นมาลูบไล้ไปตามกรอบหน้าของคนตัวสูงแถมยังส่งสายตาเย้ายวนไปให้เขา
"ถ้าปฏิเสธเฮีย ก็ถือว่าใจร้าย…แต่คิดว่าเฮียจะยอมให้เธอปฏิเสธเหรอ หืม?" คนที่คร่อมอยู่เลิกคิ้วถามคนใต้ร่างกลับ มือแกร่งยกขึ้นมาช้อนปลายคางมนให้แหงนขึ้น
"แบบนี้ไม่เรียกว่าข่มขู่ให้สมยอมเหรอคะ"
"งั้นก็ตกลงสิ เฮียจะได้ไม่ต้องขู่"
"งั้นถ้าตกลง เดียร์จะได้อะไรบ้างล่ะคะ?" คนใต้ร่างเอ่ยถามกลับไปอย่างไม่จริงจัง เธอยกมือขึ้นมาจับมือแกร่งที่จับปลายคางของตัวเองอยู่และใช้นิ้วโป้งเรียวลูบไล้ไปมาเบา ๆ ขณะรอคำตอบ
"ได้ทุกอย่างที่เธอต้องการ" เคลวินที่ได้ยินคำถามก็รีบสวนตอบกลับคนใต้ร่างไปอย่างไม่มีก
