เคลวินสาวเท้ากลับเข้ามาในห้องนอนของตัวเอง เขาเดินตรงไปที่เตียงนอนและหยุดยืนอยู่ข้างเตียงฝั่งที่เดียร์น่ากำลังนอนอยู่
"หลับไปอีกแล้วงั้นเหรอ" เสียงทุ้มเอ่ยพูดเมื่อเขาเดินมาถึงก็เห็นเดียร์น่ากำลังนอนกอดหมอนข้างหลับตาพริ้มอยู่ด้วยสีหน้าที่ยังคงมีความซีดเซียว ซึ่งเขาไม่แปลกใจเลยสักนิดที่เดียร์น่ามีสภาพเป็นเช่นนี้ หากเปรียบเทียบกับสิ่งที่เขาได้ทำกับเธอไปเมื่อคืน
"คงจะเหนื่อยมากเลยสินะ แต่จะทำยังไงได้ล่ะ ก็เธอดันถูกใจฉันซะทุกอย่างขนาดนั้น…"
"…เธอต้องมีเรื่องที่ฉันไม่ชอบบ้างสิเดียร์น่า แต่ทำไม…ฉันถึงได้ประทับใจเธอไปซะทุกอย่างแบบนี้นะ" เสียงทุ้มพึมพำขึ้นเบา ๆ ด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างหนักใจกับความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อเดียร์น่า
"ถ้าเอาแต่มาทำให้ฉันประทับใจไม่หยุดแบบนี้ เธอจะแย่เอานะเดียร์น่า" มุมปากหนายกยิ้มขึ้นเมื่อเอ่ยจบประโยค
พรึบ ก่อนที่เคลวินก็ค่อย ๆ นั่งลงที่ข้างเตียงนุ่มของตัวเอง จากนั้นเ
