"พะ พิสูจน์อะไรคะ?" เดียร์น่าที่ได้ยินน้ำเสียงและท่าทางร้ายกาจของคนตรงหน้านั้นรีบเอ่ยถามกลับด้วยสายตาไม่ไว้ใจ
"พิสูจน์ว่าของฉันไม่เล็กไง" เสียงทุ้มก็เอ่ยตอบคำถามของหญิงสาวกลับมา
เขายังคงเอาหน้าของตัวเองซุกลงไปในความอวบอิ่มนั้นและถูไถไปที่หน้าอกนุ่มนิ่มของเดียร์น่าไม่หยุดพร้อมทั้งมือแกร่งก็เริ่มที่จะซุกซน ลูบไล้ไปที่เนื้อหนังบริเวณเอวบางของหญิงสาวที่มันโชว์ออกมาจากเสื้อครอป
"ดะ เดี๋ยวสิคะ…อย่าทำแบบนี้สิ เดียร์จั๊กจี้"
"ทำไม ทีเมื่อวานตอนฉันทำเธอก็ดูชอบ…เห็นครางเสียงอ่อนเสียงหวานไม่หยุด"
"เดียร์จำไม่ได้สักหน่อย เดียร์บอกแล้วไงว่าเดียร์เมา ทำไมถึงเอาแต่พูดเรื่องทะลึ่งอยู่ได้" เดียร์น่าหลุบสายตาไปมองคนตัวสูงที่กำลังเอาคางวางเกยบนหน้าอกของตัวเองอยู่และเงยหน้าขึ้นมาสบตาเธอ
"งั้นเมาอีกไหม จะได้ครางให้ฉันฟังอีก" เคลวินเอ่ยถามต่อ ซึ่งทั้งแววตา สีหน้าหรือแม้กระทั่งน้ำเสียงของเขานั้นมันเต็มไป
