อาจารย์ขา..หนูไม่ไหว

1031 คำ

“โอ๊ย...พะ...พะ...พอแล้ว! แกมีธุระอะไรก็รีบ ๆ ว่ามา” “ก็ได้ ๆ คือเดี๋ยวฉันจะแวะ เข้าไปหาที่หอนะ ว่าจะขอยืมหนังสือวิชาบัญชีหน่อยอ่ะ ได้ป่ะ?” “ห๊า!!! อะไรนะ แกจะเข้ามาหาฉันเหรอ ละ...ละ...แล้ว จะเข้ามาตอนไหน?” “ทำไมต้องทำเสียงตกใจด้วยวะ นี่อย่าบอกนะ ว่าแกกำลังช่วยตัวเองอยู่จริง ๆ นั่นแน่...สงสัยกำลัง ดูคลิป แล้วเกี่ยวเบ็ดอยู่แน่ ๆ เลย” “อ๊าส์...” นฤมลร้องคราง ดังขึ้นอย่างลืมตัว พร้อมกับความรู้สึกที่ร้อนรุ่มไปหมด เพราะจุดยุทธศาสตร์สำคัญถูกข้าศึกจู่โจม “เฮ้ย...ไอ้มล แกเป็นอะไรน่ะ? ทำไมร้องเสียงแปลก ๆ แบบนั้นวะ?” “คะ...คะ...คือ เปล่า! ไม่มีอะไร...ฉันแค่ลื่น พะ...พะ...พื้นห้องน้ำ มันลื่นน่ะ” “อีกแล้วนะ ไอ้เรื่องซุ่มซ่ามน่ะ ไม่มีใครเกิน” “จะเข้ามาเลยหรือเปล่าล่ะ? ฉะ...ฉะ...ฉันกำลังยุ่งอยู่นะ” คนเสียวซ่าน พูดเสียงหอบ พลางก้มหน้าลงไปมองยังจุดเกิดเหตุ ก็พบว่า กางเกงขาสั้นที่เธอสวมใส่ถูกอาจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม