ตอนที่ 47
น้ำสาบานสี่ป่าช้า
รุ่งอรุณวันใหม่ที่ หมู่บ้านตาดแดด ในวันนี้อากาศค่อนข้างหนาวเหน็บเพราะเข้าสู่กลางฤดูหนาวปลายเดือนสิบสองแล้ว แม้เลยเวลาไก่โห่ไปเนิ่นนาน แต่บรรยากาศในหมู่บ้านก็ยังเต็มไปด้วยหมอกหนาปกคลุม แม้จะมีแสงไฟจากเตาฟืนแต่ละครัวเรือนที่ตื่นมาหุงหาอาหารก็ยังไม่สว่างไสวเท่ากับแสงจากสุริยันสาดส่อง
ฉับๆๆ
กระนั้น พระสงฆ์ของวัดก็ยังคงออกบิณฑบาต ดั่งเช่นทุกวัน เสียงเดินที่สม่ำเสมอนั้นทำให้แต่ละบ้านเตรียมสำรับสำหรับใส่ถวายวางไว้ยังโต๊ะหน้าบ้านเพื่อรอนมัสการพระที่ผ่านมาเป็นกิจวัตรดั่งเช่นทุกวัน
หน้าบ้านครูใหญ่เกรียง วันนี้ก็เช่นกันมีสำรับสำหรับใส่บาตรวางไว้หน้าบ้าน ต่างตรงที่ผู้รอใส่บาตรมิใช่ครูใหญ่ดั่งวันก่อนๆ แต่เป็น สวย ลูกสาวของครูที่มานั่งรออยู่ข้างๆสำรับ
เนื้อตัวของหล่อนบวมช้ำ หน้าตาอิดโรยเศร้าหมอง แทบไม่เหลือเค้าโครงเดิมเลยแม้แต่น้อย
“สวย พระมาแล้วลูก”
มารดาของหล่อนสะก
