ภายในห้องพักผู้ป่วยวีไอพีที่หรูหราเหมือนโรงแรมห้าดาวมีร่างสูงของชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลานอนหลับสนิทอยู่บนเตียงผู้ป่วย โดยหลังมือข้างซ้ายมีสายน้ำเกลือเจาะอยู่ ส่วนใบหน้ามีสายออกซิเจนเพื่อช่วยในเรื่องระบบหายใจคาอยู่ในรูจมูกโด่ง
“ตอนหมดฤทธิ์เหมือนเด็กเลยแฮะ” อันดาเดินเข้าไปข้างเตียง ตาเฉี่ยวสำรวจใบหน้ายามหลับของฉลามอย่างพิจารณาตั้งแต่คิ้วยันริมฝีปากอมชมพู
ใบหน้ายามหลับใหลของผู้ชายคนนี้ดูหล่อเหลาหาที่ติไม่ได้ เครื่องหน้าของเขาครบ และรับกับรูปหน้าจนน่าอิจฉา ทำให้อันดาที่ไม่เคยเอ่ยปากชมผู้ชายคนไหนมาก่อนถึงกับกลืนน้ำลายตัวเองอึกใหญ่
ก่อนที่เธอจะส่ายศีรษะของตัวเองเบา ๆ เหมือนกำลังเรียกสติ เพราะยิ่งได้สำรวจใบหน้าหล่อเหลาของฉลาม เธอก็เหมือนคุ้นเคยกับใบหน้านี้อย่างบอกไม่ถูก
“เวรกรรมของฉันเหรอเนี่ย” เสียงบ่นพึมพำบอกกับตัวเองเบา ๆ ก่อนที่เธอจะเดินไปนั่งโซฟาข้าง ๆ เตียงคนป่วยแทน
ภายในห้องพักที่เงียบ
