เช้าวันต่อมาร่างสูงที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียงคนไข้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เมื่อคืนหลังจากที่อันดากลับคอนโดไป ด้วยร่างกายที่ไม่สามารถต้านทานฤทธิ์ยาได้ ทำให้ฉลามเผลอหลับไปในที่สุด
ตาคมค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาโฟกัสเพดานสีขาว ได้แต่ถอนหายใจพรืดยาวด้วยความเบื่อหน่ายกับภูมิแพ้ของตัวเอง และยิ่งไปกว่านั้นหัวใจแกร่งกลับห่อเหี่ยวเมื่อตื่นขึ้นมาไม่เห็นอันดาที่บอกว่า จะกลับมาหาเขา คำพูดของเธอเชื่อได้แค่ไหนกัน
“ไม่ทำตามสัญญาอีกแล้วสินะ” เสียงทุ้มพึมพำกับตัวเองเบา ๆ คล้ายกับตัดพ้อหญิงสาวที่ให้สัญญากลับเขาเอาไว้แต่เธอไม่เคยทำได้
ฉลามนอนนิ่งอยู่บนเตียง หวนคิดถึงเรื่องราวในอดีตของตัวเองกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องแยกจากกันด้วยเหตุผลบางอย่างในวัยเด็ก เธอคือผู้หญิงสดใสคนหนึ่งที่เข้ามาเต็มเติมเสียงหัวเราะของเขาเมื่อในอดีต
(ฉันสัญญา!! ฉันจะกลับมาหานาย) นิ้วก้อยเล็กชูขึ้นตรงหน้าของเด็กชาย เพื่อเป็นเครื่องหมายสัญญา
