"อื้อ!..อ่ะ "
"ชู่! อย่าดัง เดี๋ยวลูกตื่น" เสียงกระซิบแหบพร่าเต็มไปด้วยความต้องการของเขาดังที่ข้างหูเธอ เขาอุ้มเธอขึ้นมาจากข้าง
ตัวลูกและกำลังพาเธอเข้าไปในห้องน้ำ
"ปล่อยฉันนะ ปล่อยสิ" คนตัวเล็กขู่ฟอด เพราะเธอตั้งใจไว้ว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขาอีกแล้ว
"บอกว่าอย่าดัง อย่าดิ้นด้วย เดี๋ยวตก ตัวเบาเสียเมื่อไหร่ล่ะ" เหนือฟ้าเย้าแม่ของลูก ทั้งที่ตอนยกเธอขึ้นมา มันเบาจนเหมือนอุ้มนุ่นจนเขาคิดว่า เธอกินข้าวกินปลาบ้างรึเปล่าเนี่ย
กริ๊ก!.
พ่อเลี้ยงเหนือฟ้าอุ้มเธอมาไว้ในห้องแล้ว และหันไปล็อกประตูไว้ในทันที
"คิดจะทำอะไร ปล่อยฉันเลยนะ"
แก้มบุ๋มพุ่งตัวจะไปบิดลูกบิดประตูออกมา แต่ช้ากว่าร่างสูงที่จับตัวเธอไว้ได้ทัน ก่อนจะอุ้มคนตัวเล็กขึ้นบนเคาเตอร์ก่อนจะกักตัวเธอไว้ในอ้อมแขนเพื่อไม่ให้เธอมีสิทธิ์หนีไปไหนได้ แถมยังเอาหน้าเข้ามาใกล้ จนเธออยากจะข่วนหน้าหล่อเหลาของเขาให้เสียโฉมเสียจ
