"อ้าว แก้มบุ๋ม มาทำไรที่นี้" ต้นกล้า เพื่อนเก่าของหญิงสาวเอ่ยทัก เมื่อเห็นร่างบางนั่งอยู่ที่หน้าห้องตรวจ เขามองอยู่นานแล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าใช่มั้ย เพราะคนตรงหน้าเปลี่ยนไปมากพอสมควรเลยทีเดียว
"กล้า เราพาลูกมาหาหมอนะ กลอยใจ สวัสดีลุงกล้าเร็วลูก" หญิงสาวมองคนที่มาทักอย่างดีใจ
"แล้วกล้าล่ะ มาทำอะไรที่นี้"แก้มบุ๋มชวนคุย เพราะกล้าเป็นเพื่อนที่ดีกับเธอเสมอ แถมยังคอยช่วยเหลือเธอตลอดในตอนเรียน
"เราพายายมาหาหมอนะ" ชายหนุ่มพูดจบ ก่อนจะมองดูแก้มบุ๋มอีกรอบ
"เราจำแก้มเกือบไม่ได้แหนะ แก้มเปลี่ยนไปมากเลยนะ"
"ขนาดนั้นเลย เราอ้วนขึ้นเยอะเลยใช่มั้ย" ร่างเล็กแกล้งกระเซ้าเพื่อน แต่ชายหนุ่มกลับหน้าแดง เพราะแก้มบุ๋มไม่ได้อ้วนเลย แต่เธอสวยขึ้นจนเขาเกือบจำไม่ได้ต่างหาก รอยยิ้มน่ารักของหญิงสาว แม้เธอไม่ได้ส่งให้เขา แต่ใจของเหนือฟ้าก็กระตุกสั่นที่ได้เห็นมัน เธอยิ้มสวยนะ เสียดายที่ไม่ค่อยยิ้ม นอกจากใจเขาจะกระตุ
