หลังกินข้าวเสร็จข้าวหอมก็เข้าไปอาบน้ำ แต่ทว่าอีกคนกลับมาเฝ้าในห้องน้ำ ซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนตัวมาก ๆ แค่เขาอยู่ห้องเดียวกับเธอก็รู้สึกว่าเขาล้ำเส้นเกินไปแล้ว
“พี่ออสติน!” เสียงเรียกต่ำหวังให้เขารู้สึกแต่สีหน้าตีมึนนี้ทำให้เธอรู้แล้วว่านอกจากจะไม่รู้สึกเขาก็ยังหน้าด้านหน้าทนอีกต่างหาก
“ออกไป...จะอาบน้ำ”
“พี่จะยืนเฝ้าตรงนี้ หรือจะให้พี่อาบน้ำด้วยก็ได้นะยินดี” ข้าวหอมผลักเขาออกไป จากนั้นก็ปิดประตูล็อกแน่นหนาไม่ยอมให้เขาได้เห็นเรือนร่างของเธออีกแน่
‘จะไปกกข้าวอะไรก็เชิญแต่ต้องไม่ใช่เธอ!’
เสียงอาบน้ำดังซาบซ่าอยู่ราวครึ่งชั่วโมงก็หยุด และเขาก็ฉวยโอกาสตอนเธอกำลังเปิดประตูแทรกเข้าไปแล้วกักเธอเข้าไปด้วยกัน
“นี่ปล่อยนะ”
“อาบน้ำด้วยกันก่อน”
“ไม่!”
สิ้นเสียงปฏิเสธเขาก็ผลักเธอเข้าไปในห้องจากนั้นก็ยืนกักเธอเอาไว้ พร้อมกับแก้ผ้าต่อหน้าต่อตา เท่านั้นไม่พออะไรที่มันยืดได้หดได้ก็ยาวเฟื้อยตั้งช
