ผิงหยางคิดว่าสร้างมิตรไว้ดีกว่าสร้างศัตรู เมื่อเขาช่วยก็ช่วยให้จบ เพื่อวันข้างหน้าเขาจะได้เดินไปทางใดก็มีแต่คนอยากช่วยเหลือ
บ้านเลี้ยงเป็ดไม่ถูกปล้นเพราะว่าเอาเป็ดไปเลี้ยงที่ทุ่งนาไม่ได้กลับมา ทั้งในบ้านก็ไม่มีทรัพย์ จึงรอดตัวไป แต่ผิงหยางก็ได้ไข่เป็ดมาจากคนเลี้ยงเป็ดมาก เขาจึงขอซื้อกลับบ้าน ทั้งเอามาทำอาหารให้กับเหล่าชาวบ้าน
“ท่านป้าขอรับข้าเหมาไข่เป็ดของท่านทั้งหมดเลยขอรับ”
“เจ้าเอาไปทำอันใดตั้งมากมาย” ป้าคนเลี้ยงเป็ดสงสัย เพราะคนทั่วไปชอบกินไข่ไก่ ส่วนไข่เป็ดนั้นน้อยคนจะกินกัน
“ข้าจะเอาไปทำอาหารขอรับ” ผิงหยางคิดว่าข้าวผัดใส่ไข่เป็ดก็ดีไม่น้อยทั้งสีสวยอีกด้วย เขาจึงได้ไข่เป็ดมาเกือบสองร้อยฟอง เพราะท่านป้าที่เลี้ยงเป็ดเก็บไว้หลายวันแล้ว
เขาจึงเลือกไข่เก่าออกมาทำอาหารก่อน โดยให้ท่านแม่แบ่งข้าวที่หุงแจกมาจัดการตั้งกระทะใส่น้ำมันหมูลงไป ตามด้วยไข่เป็ด โดยมีคนช่วยตอกลงกระทะคือต้าเหล
