วันนี้ผิงเหลียงจินทำใจมามากกว่าครั้งแรกที่พบกับบุตรชาย แล้วต้องน่าอายเป็นลมเสียหลายรอบ คราวนี้เขาไม่พลาดแน่ เพราะว่าเขารับรู้แล้วว่าสมุนไพรของบุตรชายนั้นมีราคามาก แทบจะตีเป็นมูลค่าไม่ได้เลยทีเดียวดังนั้นย่อมต้องตั้งสติให้ดี
ผิงหยางเห็นท่านพ่อนั่งเงียบผิดปกติ จึงหันไปคุยด้วยในใจคิดว่าท่านพ่อคงจะตื่นเต้นไม่น้อย
“ท่านพ่อเตรียมใจมาแล้วใช่หรือไม่ขอรับ” ผิงหยางเป็นห่วงเหลือเกินว่าท่านพ่อจะเป็นลมเอา ขายหน้าต่อคู่ค้าคนสำคัญของเขา หากเป็นเช่นนั้นเขามาคนเดียวเสียยังดีกว่า
“พ่อไม่เป็นไรลูก พ่อคิดไว้แล้วว่าต้องตั้งสติ จะขายหน้าต่อหน้าคู่ค้าไม่ได้”
“เช่นนั้นก็ดีขอรับ ข้าจะได้สบายใจ” ผิงหยางเอาไข่เค็มใส่ตะกร้าสานมาด้วยนอกจากจะค้าสมุนไพรแล้ว วันนี้ยังมีไข่เค็มที่รสชาติแปลกใหม่ทั้งเป็นวิธีถนอมอาหารที่คนยุคนี้ยังนึกไม่ถึง
เมื่อรถม้าแล่นมาจอดที่หน้าโรงยาหนิงเจี้ยน เสี่ยวเอ้อร์กับหลงจู้ก็มารออยู่ก่
