ผิงหยางรับรู้จากท่านพ่อว่าลุงใหญ่มาขอตำลึง แล้วไม่แน่ว่าอีกไม่นานบ้านอาจจะมีการก่อกวนจากบ้านใหญ่ ดังนั้นผิงหยางย่อมไม่อยู่เฉยเป็นแน่
“จงเช่อ...ข้ายังไม่ส่งข่าวบ้านใหญ่ก็รับรู้เรื่องราวของท่านพ่อเสียแล้ว” ผิงหยางคิดว่ารอผ่านช่วงฤดูหนาวไปแล้วสักปีใหม่ไปไหว้หลุมศพบรรพบุรุษ อาจจะไปแสดงตัว แต่เห็นทีว่าเขาต้องแสดงตัวให้เร็วขึ้นสินะ อุตส่าห์จะอยู่เงียบ ๆ แล้วเชียว
“เช่นนั้นจัดขบวนต้อนรับก็แล้วกัน วันหน้าเจ้าอินทรีส่งข่าวก็หยิบขนมของท่านแม่ไปฝากมันด้วยนะจงเช่อ” นอกจากท่านพ่อที่รู้ว่าลุงใหญ่ไม่ยอมจบแล้ว เจ้าอินทรีก็คอยส่งข่าวอยู่ตลอด เขาล่ะอยากเป็นจงเช่อจริง ๆ สหายดี ๆ ทั้งนั้น
“ได้เลยนายน้อย จงเช่อจะจัดขบวนต้อนรับอย่างดี” แน่นอนว่าพ่อบ้านจงเช่อแล้วไม่มีทางน้อยหน้าแน่นอน
เรื่องที่ดินหนึ่งร้อยหมู่ของผิงหยาง ท่านพ่อจ้างคนมาถางให้เหี้ยนเตียน แล้วผิงหยางก็วางแผนปลูกข้าวโพดแซมด้วยพริก เมื่อหักข้
