ตกเย็นวันเดียวกัน
"กลับกันดีๆ นะ อย่าลืมพาหลานๆ มาเล่นอีกนะ"
"จ้ะ ดูแลตัวเองด้วยนะฟ้า ขาดเหลืออะไรก็บอกได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ"
"ขอบใจมากนะ"
"ฉันไม่ได้เตรียมของขวัญรับขวัญหลานมาเลย เอาไว้ครั้งหน้านะฟ้าฝันฉันจะเตรียมของขวัญรับขวัญหลานไว้อย่างดีเลย"
"ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะ แค่คุณยอมให้ฉันอยู่ที่นี่แถมยังช่วยเหลือทุกอย่างไม่ขาดตกบกพร่องแบบนี้ก็เป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้วค่ะ"
"ไม่ได้หรอกฟ้าฝัน" ชินกรณ์พูดแทรกขึ้นมา ก่อนที่เจ้าตัวจะหันไปมองเพื่อนสนิท แล้วพูดขึ้นอีกที "ของขวัญรับขวัญหลานขอแบบชิ้นใหญ่ไฟกระพริบเลยนะไอ้ตรีศูล ให้สมกับเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์นะ"
"เออน่ากูรู้แล้ว"
"เดินทางปลอดภัยนะคะคุณตรีศูล ไอวา"
"บ๊ายบายนะ ป้าไปก่อนนะลูกหมู เอาไว้มาคราวหน้าจะซื้อของเล่นมาฝากเยอะๆ เลย"
สองสามีภรรยาอุ้มลูกสองคนเดินไปที่รถจากนั้นก็ขับรถออกไป ไม่มีใครพูดอะไรนอกจากเด็กชายตัวจ้ำม่ำกำลังส่งเสี
