ซ่าา!~
เสียงร่างเล็กกำลังยืนทำอาหารก่อนไปเรียนด้วยสีหน้ายิ้มแย้มสูดดมกลิ่นหอมจากอาหารที่กำลังทำอยู่
"น่ากินจังเลย ท้องร้องหมดแล้ว~" เรียวปากบางอมชมพูเอ่ยบอกด้วยหน้าตาสดใสตามประสา พร้อมกับยืนทำอาหารจำนวนสองที่เผื่อให้คนตัวสูงอีกคนที่กำลังเข้าห้องน้ำอยู่
"ทำให้เพราะของมันเหลือหรอกนะ ไลลาไม่ได้อยากทำเผื่อให้พี่หรอก ชิ! มาว่าไลลาสูงกว่าหลักกิโลไม่เท่าไรได้ยังไง ไลลาสูงตั้งร้อยห้าสิบเก้านะ อีกเซนเดียวก็จะถึงร้อยหกสิบมาตรฐานผู้หญิงไทยแล้วเถอะ!" ใบหน้าเรียวใสพึมพำเอ่ยออกมาอย่างคาดโทษรุ่นพี่หนุ่มขณะที่สองมือก็ตั้งใจทำอาหารให้อีกคนไปอย่างคนที่ปากไม่ตรงกับใจ ใช้เวลาไม่นาน อาหารทุกอย่างก็ถูกจัดเตรียมจนเสร็จ มือเล็กหยิบจานทุกอย่างไปวางไว้ยังโต๊ะด้านหน้าโซฟาราคาแพงก่อนจะเดินกลับไปยังบริเวณตู้เย็นด้านในครัวที่ตกแต่งไปด้วยโทนสีเทาดำบ่งบอกได้ถึงสไตล์ความชอบของเจ้าของห้องได้เป็นอย่างดี
ขณะที่ร่างบางกำล
