“ฉันขอโทษที่ทำให้เธอถูกไล่ออกจากงาน”
กวินท์เอื้อมมือข้างหนึ่งมากุมมือของยาดา บีบกุมให้ความเชื่อมั่น
“เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของท่านหรอกค่ะ… ”
หล่อนเกือบจะโพล่งออกมาเองว่าเป็นเพราะความไม่เจียมตัวของหล่อนต่างหากที่ทำให้ต้องโดนไล่ออกจากงาน
รู้ๆ กันอยู่ว่าท่านประธานนั้นสูงส่งแตกต่างจากหล่อนที่เป็นเพียงพนักงานตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่ทำงานอยู่ในโรงแรมของเขา
“จะว่าไม่ใช่ความผิดของฉันก็คงไม่ใช่… เพราะฉันคือต้นเหตุของเรื่องนี้… ”
กวินท์กล่าวอย่างผู้ชายอกสามศอก กล้าทำและกล้ารับผิดชอบในสิ่งที่ทำ
ใช้เวลาไม่นานนัก…
เพียงร้อยกว่ากิโลเมตรกวินท์ก็ขับรถเบนส์คันหรูเดินทางจากเพชรบุรีมาจนถึงอำเภอสามร้อยยอดของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ พายาดามายังสถานที่แห่งหนึ่งที่เขามาซื้อเอาไว้เมื่อปีที่แล้ว
“ถึงแล้ว… ”
กวินท์ขับรถผ่านประตูไม้ขนาดใหญ่เข้ามาในอาณาบริเวณกว้างขวางสุดตา ตั้งอยู่บนเนินดินเนื้อที่เกือบพันไร่ที่
