เช้าวันพฤหัสบดีซึ่งเป็นวันแต่งงานของพี่แก้ว เป็นวันที่สีดาต้องตื่นเช้ากว่าทุกวันเพื่อลุกขึ้นมาแต่งหน้าทำผมให้เข้ากับธีมชุดไทยห่มสไบที่เธอต้องใส่ เธอนัดรามิลให้มารับที่คอนโดตอนหกโมงเช้า ยืนรอไม่ถึงห้านาทีรถของเขาก็วิ่งเข้ามา ซึ่งตอนนี้เธอก็เข้ามานั่งอยู่ในรถของเขาเรียบร้อยแล้ว
“น้องใส่แล้วนะ พี่จะใส่อีกเหรอ?” สีดาเอ่ยถามรามิลที่ส่งเงินจำนวนหนึ่งมาให้เธอ เพื่อใส่ซองงานแต่งของพี่แก้ว
“ครับ ใส่รวมไปกับของเรา”
คำตอบของเขาทำให้สีดาพยักหน้าขึ้นลง ก่อนจะนับเงินและใส่ลงไปในซองสีชมพูที่หน้าซองระบุชื่อของตัวเอง
เธอใส่ซองให้พี่แก้วห้าพันบาท บวกกับเงินของรามิลที่ส่งให้อีกหนึ่งหมื่นบาท รวมเป็นเงินหนึ่งหมื่นห้าพันบาทที่ใส่ซองในนามของเธอ มันเป็นจำนวนเงินที่มาก และคงจะมากกว่าทุกคนในบริษัทที่ได้รับเชิญในครั้งนี้
สีดาเก็บซองงานแต่งที่ปิดผนึกเรียบร้อยไว้ในกระเป๋าสะพายใบเล็กของตัวเอง ก่อนจะหันไปวางกระเป๋
