“คุณหมอเลิกยุ่งกับภัสเถอะค่ะ ให้มันจบแค่นี้อย่าให้แฟนคุณต้องรู้เรื่องของเราสองคนที่มันเลยเถิดเถอะค่ะ ส่วนเรื่องที่คุณย่าคุณต้องการ ก็ให้มันเป็นไปตามที่คุณได้พูดไว้อีกสองสัปดาห์ค่อยมาเริ่มค่ะ” ถามใจตัวเองว่ามันเจ็บปวดแค่ไหนที่ต้องพูดแบบนี้
เริ่มแรกเดิมทีหญิงสาวไม่คิดว่ามันจะบานปลายและต้องมาพัวพันกันขนาดนี้ หากเธอไม่ตกหลุมรักคุณหมอหนุ่ม ทั้งที่รู้ว่าเขานั้นแค่ต้องการความสุขชั่วคราวจากร่างกายของเธอ
แต่นานวันเข้ากลับถลำลึกจนเธออยากจะถอนใจ จนกระทั่งชายหนุ่มบอกว่าเขามีแฟนแล้ว ทำให้เธอเสียใจเจ็บเจียนตาย แผลที่กำลังจะสมานกลับต้องมาเผชิญอีกครั้ง
เธอยอมตัดขาดไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับคุณหมอหนุ่มอีกต่อไป แต่สิ่งที่รับปากและข้อตกลงกับคุณย่าวิลาวรรณยังคงเหมือนเดิม
“เธอคิดว่าฉันอยากยุ่งกับเธอนักหรืออย่างไรฮะ สำคัญตัวผิดไปหน่อยไหมนภัสสร”
มือหนาเหวี่ยงร่างหญิงสาวชนกับกำแพง ด้วยใบหน้าแดงคล้ำ เธอกล้าดีอวดดี
