หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
แม้เสียงมือถือจะดังขึ้นบ่อยครั้ง เจ้าของมือถือก็ไม่คิดจะรับสายและไม่มีแม้แต่จะโทรศัพท์กลับหมายเลขนั้น ๆ เธอทำตัวเหมือนหายไปจากโลกใบนี้ ถึงกับสร้างความโมโหเกรี้ยวกราดให้ใครบางคน
เขาพยายามดูว่าหญิงสาวจะมาเยี่ยมแม่กานแก้วช่วงไหน แต่ต้องเจอกับความผิดหวัง เขาไม่เห็นแม้กระทั่งเงาของเธอด้วยซ้ำ
โรงพยาบาลของหมอปัณ
“ว่ายังไงครับติดต่อญาติคนไข้ได้ไหมครับ” เมื่อเขาติดต่อหญิงสาวไม่ได้จึงต้องใช้ให้พยาบาลเป็นคนติดต่อ เพราะมันเป็นเบอร์ทางโรงพยาบาล
“เอ่อ สวัสดีค่ะ ญาติคุณกานแก้วใช่ไหมคะ” ในที่สุดปลายทางก็รับสาย พยาบาลหันมาหาคุณหมอปัณ
“ใช่ค่ะ หนูเป็นลูกค่ะ” หญิงสาวกรอกเสียงตามสาย
“ไม่ทราบว่าทางญาติจะเคลียร์ค่ารักษาพยาบาลได้เมื่อไหร่ ตอนนี้เข้าตอนที่สามแล้วนะคะ” เมื่อทางโรงพยาบาลให้ทางญาติต้องเคลียร์ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ
“ค่ะ หนูขอเวลาอีกสองวันได้ไหมคะ พอดีช่วงนี้หนูติดสอบค่ะ” หญิ
