นภัสสรยิ้มเจื่อน ๆ อย่างไม่ค่อยมั่นใจ เมื่ออาจารย์เห็นเข้าก็ยื่นมือจับมือลูกศิษย์พร้อมออกแรงบีบเบา ๆ ส่งยิ้มให้นภัสสร
“แค่ทำให้ดีที่สุดก็พอแล้วจ้า” แววตามุ่งมั่นและส่งกำลังใจให้ลูกศิษย์สาว ถึงไม่ได้รางวัลก็ไม่เป็นไร มันแค่งานแสดงเท่านั้น
“ค่ะ หนูจะพยายามค่ะ” หญิงสาวไม่ได้คาดหวังแต่เธอจะทำให้สุดความสามารถ
“ดีมากจ้า งั้นเตรียมตัว” แต่เหมือนอาจารย์จะตื่นเต้นแทนคนได้เดินโชว์
เครื่องประดับซึ่งเป็นของอาจารย์ประจำห้องถูกนำมาบรรจงสวมใส่ลงบนลำคอนภัสสร สร้อยเพชรพอโดนแสงไฟส่องแสงระยิบระยับอย่างสวยงาม ซึ่งมันเข้ากับชุดราตรีสีชมพูโอลด์โรสที่หญิงสาวสวมใส่ ผมที่เกล้าขึ้นสูงโชว์ลำคอขาวระหง มันช่างลงตัวที่สุด
งานแสดงเริ่มขึ้นในเวลาหนึ่งทุ่มตรง คนแรกที่ต้องขึ้นเดินคือนภัสสร โดยทางสายประกวดให้นักศึกษาปีที่หนึ่งขึ้นเดินโชว์ก่อน เวทีตกแต่งด้วยดอกไม้หลากสีสันอย่างสวยงาม
เพลงบรรเลงเบา ๆ เพื่อให้เข้ากับบรร
