โจวชิงฮั่ว เล่าเรื่องที่หลิงเฟิ่ง ถูกท่านเจ้าเมืองเสิ่นจับตัวไว้ ทั้งเรื่องที่นางมีของวิเศษอยู่กับตัวให้ผู้เป็นบิดารับรู้
“ท่านพ่อมีความเห็นเช่นใด”
“หากนางเป็นบุตรสาวของข้าจริง ข้าต้องปกป้องนาง หากนางมิใช่ เรื่องที่เจ้ารู้ความลับของนางก็อย่าได้แพร่งพรายออกไป แต่ว่า...นางเหมือนหลินหลินมากเลยรึ”
“ราวกับคนเดียวกันเลยท่านพ่อ ข้าเห็นในตอนแรกยังตกใจไม่หาย คิดว่าหลินหลินหนีเที่ยวอีกแล้ว แต่พอมองใกล้ๆ ถึงได้แยกออกว่านางไม่ใช่หลินหลิน อีกอย่าง...ดวงตาของนางเหมือนท่านพ่อยิ่งนัก”
อวี้หลินได้ดวงตาหงส์มาจากผู้เป็นมารดา หากมองดูให้ดี สตรีสองคนนี้ยังสามารถแยกออกได้อย่างชัดเจน
“มันเกิดเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร” ลู่เหวินนั่งพิงเก้าอี้อย่างหมดแรง
ยามนั้นเขาเร่งทำศึก พอรู้ว่าพานซีเยว่คลอดระหว่างทาง ต้องสูญเสียบุตรไปหนึ่งก็ช้ำใจยิ่งนัก แต่ไม่มีรายงานจากคนของตน ว่าพบเห็นความผิดปกติใดเกิดขึ้น จึงไม่ได้สนใจท
