บุรุษที่รังแกเจ้าเป็นข้า

1269 คำ

เว่ยอ๋องเล่าเรื่องที่มู่เฟยหย่านางวางยากำหนัดตัวเขา ทั้งยังยอมรับเรื่องที่เขาให้องครักษ์จับตัวมู่เฟยหย่าไปส่งให้หวงเต๋อฟานด้วยตนเองกับรองเจ้ากรมมู่ทั้งหมด “มิใช่ว่าท่านอ๋องพึงใจต่อบุตรีคนโตของกระหม่อมรึพ่ะย่ะค่ะ” รองเจ้ากรมมู่เบิกตากว้างอย่างไม่เข้าใจ หากมีใจให้มู่เฟยหย่าจริง นางมาเสนอตัวให้ถึงที่เหตุใดถึงไม่สนองนาง แต่กลับพาตัวนางไปให้หวงเต๋อฟานที่มีข่าวเรื่องหมั้นหมายแทน “ผายลม เปิ่นหวางเคยพูดเช่นนี้รึ” เขาถลึงตามองรองเจ้ากรมมู่อย่างดุดัน จนรองเจ้ากรมมู่ต้องหดคอลงด้วยความหวาดกลัว “มะ ไม่พ่ะย่ะค่ะ บุตรีคนรองของข้าน้อย นางเอ่ยบอกข้าน้อยเช่นนี้” “อีอี บอกเจ้าเช่นนั้นรึ” เขาหรี่ตามองรองเจ้ากรมมู่อย่างจับผิด รองเจ้ากรมมู่เงยหน้าขึ้นมาสบสายตาของเว่ยอ๋องที่เอ่ยเรียกนามบุตรสาวของตนอย่างสนิทสนมด้วยความแปลกใจ ด้วยไม่รู้ว่าทั้งสองไปทำความรู้จักกันตั้งแต่เมื่อใด ทั้งๆ ที่เว่ยอ๋องก็เพิ่งจะเดินท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม