บทที่ 18.1เลี้ยงส่ง

1309 คำ

ตอนที่ 18 กลัวความห่างไกล หลายวันต่อมา แม่กลับไปได้หลายวันแล้ว และฉันก็ต้องมาทำงานอีกแค่ เรื่องที่ฉันลาออกคนน่าจะรู้กันทั้งบริษัทแล้วเพราะเจอหน้าใครก็มีแต่ถามเรื่องนี้ รวมไปถึงครามด้วยที่น่าจะรู้มาจากปากคนอื่นอีกทีเพราะเขาเพิ่งมาอวยพรกันเมื่อเช้า หลังจากวันนั้นที่คอนโดฉันก็ไม่ได้คุยกับครามอีกเลย เขาเองก็น่าจะรู้ตัวว่าฉันไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยจึงถอยออกไป แต่เขาก็ยังคงมีตัวเลือกอยู่นั่นแหละ อย่าเรียกว่าอกหักเลย เพราะเมื่อเช้าฉันก็ได้ยิน เรื่องที่ว่าเขาไปทานข้าวกับสาวที่ตามจีบมาช่วงเดียวกับฉัน “มีนา เย็นนี้ไปเจอกันที่ร้านนะ พี่จองโต๊ะไว้แล้ว” “ค่ะพี่ออย” “พาแฟนไปด้วยก็ได้นะ มีแต่พวกเรานี่แหละ” ฉันได้แต่ส่งยิ้มให้พี่ ๆ เพราะยังไม่ได้ถามเจ๋งว่าอยากไปหรือเปล่า ช่วงนี้เขาว่างก็จริงแต่ต้องจัดการกับอะไรหลายอย่างทั้งเรื่องของฉันที่ยังให้ทนายช่วยจัดการและเรื่องของตัวเองที่กำลังขายบ้านซึ่งเป็นทร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม