หนีร้อนมาพึ่งเย็น...2

609 คำ

“ยายก็ ฉันไม่ได้ตั้งใจนี่นา” ผู้เป็นหลานสาวกระเง้ากระงอดต่อหน้ายาย เพราะหวังสูงอยากจะจับพ่อเลี้ยงเจ้าของไร่ ส่วนกานต์นั้นได้แต่มองหลานสาวของนางบัวด้วยความไม่ชอบใจ แสดงออกชัดเจนมาก มากจนขามองออก แต่คนที่แสนดีอย่างขวัญกมลเถอะ เธอจะมองออกมั้ย “หยุดพูด สอนกี่ครั้งแล้วว่าอย่าพูดแทรก ผู้ใหญ่เขากำลังคุยกันอยู่” นางบัวหันมาดุหลานสาวด้วยความไม่พอใจ ส่วนขวัญกมลผู้แสนจะใจดีและอ่อนโยนได้แต่ยิ้มให้กับสายพิณด้วยความเมตตา เธอก็พอจะรู้อยู่ว่าสายพิณนั้นเกเรแค่ไหน แต่ในเมื่อนางบัวผู้มีพระคุณของเธอเอ่ยปากขอ เธอก็ไม่สามารถปฏิเสธได้จริงๆ “ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะยาย พิณยังเด็กอยู่ ก็ค่อยๆ บอกค่อยๆ สอนกันไป” ขวัญกมลเอ่ยออกมาด้วยความเมตตา ก่อนที่จะหันไปมองหน้ากานต์ เพื่อเอ่ยถาม ไม่รู้เลยว่าเขาจะคิดยังไงถ้าเธอตัดสินใจช่วยยายบัวและหลาน แต่พอเธอได้เห็นสายตาของเขา เธอก็รู้ดีว่าเขาให้เกียรติเธอมากแค่ไหน เพราะกานต์ส่งสายตาบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม