ให้โอกาส

464 คำ

“แล้วหนูต้องทำอะไรที่นี่บ้าง” สายพิณเอ่ยถามไม่ใช่เพราะเป็นคนดีอยากช่วยงานแต่อย่างใด แต่เธอแค่ต้องการอยากรู้ว่าจะมีลู่ทางไหนให้เธอได้ใกล้ชิดกานต์เท่านั้นเอง “นังนี่ ทำไมถามอวดดีแบบนี้ เราหนีร้อนมาพึ่งเย็นนะ ทำไมไม่รู้จักสำนึก” นางบัวหยิกหลานสาวด้วยความหมั่นไส้ ทำไมถึงได้น่าอับอายขนาดนี้ “อะไรกันยาย ที่ฉันถามก็เพราะว่าไม่อยากอยู่เฉยๆ หรอกนะ อยู่บ้านท่านอย่างนิ่งดูดายไง ก็เลยต้องถาม มาหยิกทำไม” หลานสาวโวยวายเสียงดัง กานต์ต้องกับส่ายหน้าด้วยความระอา คงต้องเอาเด็กคนนี้ไปทำงานไกลๆ หน่อยแล้วมั้ย “เอาเถอะๆ อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลยค่ะ เดี๋ยวเรื่องทำงานค่อยว่ากันทีหลังนะ ขวัญขอปรึกษาพ่อเลี้ยงก่อน ตอนนี้ไปพักที่เรือนคนงานก่อนนะคะ” ขวัญกมลพยายามยุติศึกระหว่างยายหลาน เพราะเธอก็รู้สึกปวดหัว และไม่ชอบให้ใครมาทะเลาะกันเช่นกัน เดี๋ยวเจ้าตัวเล็กตื่นจะได้ยินเสียงเลี้ยงเอาเป็นแบบอย่างอีก มันจะไม่ดีเอา “มาค่ะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม