บำเรอรักเมียไร้ทะเบียน

ถึงเวลาต้องไปจริงๆ แล้วสินะ

ความสุขที่ได้อยู่เคียงคู่เพียงชั่วขณะ คือสิ่งที่ขวัญกมลใช้หล่อเลี้ยงหัวใจ ให้เธอยังคงอยู่ในตำแหน่งนางบำเรอของเขาต่อไป ขอเพียงแค่พ่อเลี้ยงกานต์ไม่มีใคร เธอก็ยินดีจะอยู่แบบนี้ไปชั่วชีวิต จะทำยังไงได้ล่ะ ในเมื่อหัวใจของเธอมันตกเป็นของคนไร้หัวใจอย่างเขาไปแล้ว

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นแม้ว่าจะเกิดจากความผิดพลาด แต่หลังจากวันนั้นทุกอย่างก็เกิดขึ้นด้วยความเต็มใจ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นความลับที่ไม่สามารถบอกใครได้ แม้ว่าจะเจ็บปวด แต่ขวัญกมลก็ต้องยอมรับมัน เพราะหากว่าแม่เลี้ยงเต็มเดือน มารดาของกานต์ทราบเรื่องนี้ ท่านคงไม่มีวันปล่อยให้เธออยู่ในไร่แห่งนี้แน่นอน เพราะท่านเป็นคนเจ้ายศเจ้าอย่างและถือตัวเป็นที่สุด ท่านคงไม่มีวันยอมรับพนักงานในไร่อย่างเธอเป็นสะใภ้อย่างแน่นอน

สถานที่เดียวที่เธอจะแสดงความรักกับพ่อเลี้ยงหนุ่มได้ นั่นก็คือกระท่อมท้ายไร่ ที่ที่เป็นดังเช่นอาณาจักรส่วนตัวของกานต์ ซึ่งห้ามพนักงานทุกคนเข้ามาในบริเวณนี้ ชีวิตแบบนี้กำลังดำเนินไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่รู้ว่าปลายทางของเรื่องนี้คืออะไร แต่ขวัญกมลก็ไม่อาจทิ้งโอกาสที่จะได้ใกล้ชิดผู้ชายที่เธอรักอย่างกานต์ได้

“มาสิ เดี๋ยวใครก็มาเห็นเข้า” เสียงของพ่อเลี้ยงหนุ่มทำให้ขวัญกมลหลุดจากภวังค์ เธอต้องรีบขึ้นรถไป ก่อนที่พ่อเลี้ยงหนุ่มจะพาเธอกลับเข้าไปในไร่

“ค่ะ พ่อเลี้ยง” ขวัญกมลไม่ต่างอะไรจากเครื่องระบายความใคร่ เขาจะอ่อนโยนต่อเธอก็ต่อเมื่อเธออยู่บนเตียงเท่านั้น นอกนั้นเธอจะเห็นเพียงแค่ความเฉยชาที่เขามีให้

“เอาเก็บไว้ใช้” เงินปึกใหญ่ถูกวางลงที่ตักของหญิงสาว เธอไม่ต้องการมัน แต่ทุกครั้งที่เธอมีสัมพันธ์กับเขา เขากลับยัดเยียดมันให้เธอ ราวกับว่าเขาไม่อยากติดค้างอะไรกับเธออีก และเธอก็เป็นเพียงผู้หญิงขายบริการสำหรับเขา เธอเคยปฏิเสธเขา แต่มันกลับทำให้เขาโมโหเป็นอย่างมาก ด้วยความที่เธอยังอยากอยู่ใกล้ๆ เขา และไม่อยากให้เขาไม่พอใจในตัวเธอ เธอจึงยอมรับเงินของเขา ทั้งที่เธอไม่ต้องการเลยสักนิดก็ตาม

“เดือนนี้พ่อเลี้ยงให้ขวัญมาเยอะแล้ว ขวัญขอไม่เอาได้มั้ยคะ” ขวัญกมลเอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมาทีไรเธอรู้สึกตัวลีบขึ้นมาทันที เพราะเธอไม่รู้ว่าเขาจะตอบกลับเธออย่างไร

“ฉันให้ก็รับไปเถอะน่า อย่ามักน้อย เพราะเงินคือสิ่งเดียวที่ฉันให้เธอได้ อย่าทำให้ฉันรู้สึกผิดไปมากกว่านี้เลย” กานต์กล่าวจริงจัง เขาก็ไม่ได้ไร้ความรู้สึกขนาดที่ว่าไม่รู้ว่าขวัญกมลรู้สึกอย่างไรกับตน แต่ชนชั้นระหว่างเขากับเธอ มันทำให้เธอไม่สามารถมายืนอยู่เคียงข้างเขาได้จริงๆ และกำแพงที่แน่นหนาที่สุดก็คงหนีไม่พ้นมารดาของเขา ที่พยายามจับคู่ให้กับลูกสาวของเพื่อนๆ ท่าน ที่ล้วนแล้วแต่มีชาติ มีตระกูลทั้งนั้น หากเขาบอกว่าเขาเลือกขวัญกมล ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามารดาของเขาจะทำอย่างไรกับขวัญกมล

“ขวัญก็แค่เกรงใจ” ขวัญกมลกล่าวเสียงอ่อย