รถเคลื่อนมาหยุดอยู่ที่หน้าโรงเรียน นาวินจึงล้วงกระเป๋าสตางค์ออกมา แล้วหยิบเงินจำนวนหนึ่งยื่นให้พลอยไพลิน หญิงสาวตกใจไม่กล้ารับเอาไว้
“ทำไมถึงให้พลอยเยอะขนาดนี้คะ” เงินหนึ่งพันบาทที่พี่เขาให้มาวันก่อนยังใช้ไม่หมดเลยนะ แต่นี่ พี่เขาให้มาใหม่อีกแล้ว และมันมากกว่าเดิมหลายเท่า
“เอาไป”
พลอยไพลินส่ายหัว มันเยอะเกินไป กะด้วยสายตาน่าจะมีหลักหมื่นได้เลย
“ค่าตัวเมื่อคืน”
“พี่วิน! พลอยไม่ได้ขายตัวนะคะ” คนตัวเล็กหน้ายู่ มาพูดแบบนี้กับเธอได้ไง
“ให้ฟรีว่างั้น? ดีเหมือนกัน จะได้ไม่เปลือง”
“...”
“จะเอาไม่เอา?” เลิกคิ้วถามอีกที พลอยไพลินเป็นคนแรกที่เขาให้เงินแล้วเอ่ยปากบอกไม่อยากได้
“เอาก็ได้ค่ะ” ไหน ๆ ก็เสียตัวไปแล้วนี่ ดีกว่าไม่ได้อะไรกลับมาเลย
รีบรับเงินจากอีกฝ่าย แล้วยัดลงในกระเป๋ากระโปรงนักเรียนทันที
“ขอบคุณนะคะ” ยกมือไหว้ก่อนจะลงจากรถไป เดินเข้าโรงเรียนด้วยขาที่ยังสั่น กระนั้นก็ยังพยายามทำต
