ตอนที่ 13
เขาทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาอย่างผ่อนคลาย แต่ดวงตาของเขายังคงจับจ้องที่เธอไม่ละไปไหน ณัฐชาเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กที่วางอยู่บนโต๊ะ เธอมายืนอยู่ด้านหลังของเขา และเริ่มบรรจงใช้ผ้าซับหยดน้ำออกจากเส้นผมสีเข้มของเขาอย่างนุ่มนวล สัมผัสที่แผ่วเบาของปลายนิ้วเธอสัมผัสกับท้ายทอยอุ่น ๆ ของเขา ทำให้เธอรู้สึกได้ถึงกล้ามเนื้อลำคอที่ตึงเครียดของเขา
ในขณะที่ณัฐชากำลังบรรจงใช้ผ้าขนหนูซับความชื้นออกจากเส้นผมของเขาอย่างแผ่วเบา รามัญซึ่งนั่งอยู่บนโซฟาและปิดตาลงก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ
เขาไม่ได้ลุกขึ้น แต่กลับเอนศีรษะไปด้านหลังอย่างจงใจ ท้ายทอยของเขาสัมผัสเข้ากับทรวงอกอวบอิ่มของเธอ ผ่านเสื้อเชิ้ตผ้าไหมบางเบาของณัฐชาอย่างชัดเจน! การกระทำนั้นรวดเร็วและแนบเนียนจนเธอแทบไม่มีเวลาที่จะผงะถอย
ณัฐชารู้สึกเหมือนถูกสายฟ้าฟาด! ความอบอุ่นจากศีรษะของเขาทะลุผ่านเนื้อผ้าเข้ามา ความรู้สึกวาบหวามและร้อนรุ่มแล่นพล่
