ตอนที่ 14
ขณะที่ณัฐชากำลังตกอยู่ในภวังค์ รามัญก็พลิกตัวหันกลับมาอย่างรวดเร็ว จนผ้าขนหนูผืนเล็กที่พันรอบเอวสอบของเขาเกือบจะหลุดจากตำแหน่งเดิม
ดวงตาคมกริบของเขาจ้องมองเธออย่างเปิดเผย เปลวไฟในดวงตาคู่นั้นทำให้ณัฐชารู้สึกเหมือนถูกเปลื้องผ้าด้วยสายตา มือที่แข็งแกร่งและอบอุ่นของเขาคว้าข้อมือของเธอไว้ ก่อนจะดึงร่างเธอให้เซถลาลงมาใกล้ จนเธอสัมผัสได้ถึงไออุ่นที่ร้อนระอุของร่างกายเขาอย่างเต็มที่
กลิ่นหอมสะอาดจากสบู่ผสมกับกลิ่นน้ำหอมประจำตัวของเขา โอบล้อมเธอไว้จนแทบจะหายใจไม่ออก
“อย่าค่ะ คุณราม!!!” ณัฐชาอุทานออกมาเบา ๆ พยายามใช้แรงทั้งหมดที่มีดันตัวเองออกจากอกกว้าง ๆ ของเขา
รามัญไม่ยอมปล่อย เขาใช้มืออีกข้างประคองใบหน้าของเธอไว้ แล้วกระซิบเสียงต่ำชิดริมฝีปาก
“ทำไมล่ะ”
“คือว่าณัฐชายังไม่พร้อมค่ะ” เธอตอบด้วยความอับอาย
“ไม่พร้อมยังไง...หืม์!!” เขากระตุกยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ก่อนจะรั้งร่างบอบบางขอ
